شناسايي اجزاي DNA برند در آموزش عالي (مطالعه موردي دانشگاه آزاد اسلامي)

در بازار رقابتي پيچيده و بسيار تهاجمي عصر حاضر دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي با درك نياز به ايجاد استراتژي هاي پايدار، به برندسازي به عنوان يك راه حل اساسي روي آورده اند. هر برند داراي مجموعه اي منحصر به فرد از ويژگي هاي است كه مي تواند از طريق DNA نام تجاري انتقال يابد. كه دانشگاه ها را قادر مي سازد برند هاي خود را بصورت متمايز جايگاه يابي كنند. DNA دربرگيرنده تمام ويژگي هاي يك موجوديت است، كه منعكس كننده هر موقعيت، مفهوم، پاسخ يا حتي تصويري است كه به عموم مردم منتقل مي كند. هدف اصلي اين مقاله شناسايي اجزاي DNA برند دانشگاه به منظور ارتقا بهتر مديريت هويت آن مي باشد. اين تحقيق از بررسي عميق ادبيات موضوع مراكز دانشگاهي و روش گراند تئوري بهره برده است. به اين منظور 10 مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته با اساتيد با تجربه دانشگاه آزاد تهران جنوب وكيش به عنوان خبره انجام گرفت. تحليل داده ها از طريق كدگذاري باز ، محوري و گزينشي مطابق با گراند تئوري انجام و به ارائه نظريه ومدل جهت DNA برند دانشگاه منجر گرديد. طبق نتايج استخراج شده در دسترس بودن، گستردگي و گرمي از مهمترين مولفه هاي DNA برند دانشگاه آزاد مي باشد. شناسايي DNA برند، تقويت عوامل مثبت و تغيير و بهبود در كمبودها و عوامل منفي نقش بسيار حياتي در ايجاد برند برجسته دانشگاهي دارد.