بررسي رابطه ي پذيرش فناوري اطلاعات و اثربخشي سازماني (مورد مطالعه: دادگستري استان تهران)

از آن جا كه هر گونه تصميم گيري و سياست گذاري در جهت رشد و توسعه سازمان در استفاده از فناوري اطلاعات مستلزم آگاهي از سطح آمادگي فعلي سازمان ها مي باشد، در نتيجه نيازمند سنجش ميزان آمادگي در سازمان ها در حركت به سمت فناوري اطلاعات مي باشيم ، انطباق كاربران با فناوري اطلاعات ضامن موفقيت سازمان در بهره گيري از منافع مورد انتظار از اين فناوري ها است. به منظور پيش بيني رفتار كاربران و چگونگي فرآيند انطباق با اين فناوري ها، نياز است كه باورها و تصورات آن ها مورد بررسي دقيق قرار گيرد هدف اين تحقيق تعيين رابطه اي بين پذيرش فناوري اطلاعات و اثربخشي سازماني در دادگستري استان تهران مي باشد. تحقيق از نوع هدف كاربردي و از لحاظ روش تحقيق توصيفي پيمايشي مي باشد. جامعه‌ي آماري كاركنان دادگستري تهران كه 906 نفر بوده است كه با استفاده از فرمول كوكران ، 270 نفر انتخاب شده اس كه از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شده است. ابزار گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي و براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه هاي استاندارد پذيرش فناوري ديويس (1986) و اثربخشي سازماني پارسونز (1969) استفاده شده است. روايي از طريق محتوايي و پايايي از طريق آلفاي كرونباخ محاسبه شده است
براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغييره استفاده گرديده است. نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه روابط معناداري بين پذيرش فناوري اطلاعات و ابعادش و اثربخشي سازماني وجود دارد.

No abstract