بررسي تأثير بكارگيري هماهنگي هاي سازماني و استراتژيكي بر ارتقاء مزيت رقابتي

در محيط كسب و كار بسيار پوياي امروز، سازمان نياز به توسعه مزيت هاي رقابتي جديد دارد تا با سرعت تغيير در فن آوري، خواسته هاي مشتري و رقابت جهاني همگام شود. هر يك از سيستم هاي موجود در سطوح استراتژي سازمان هم بايد با زيرسيستم هاي خود و هم با سطوح بالادست و سيستم هاي هم تراز خود هماهنگ باشد تا موضوع هم افزايي تجلي پيدا كند و باعث ايجاد هم افزايي جهت رسيدن به هدف هاي سازمان شود. در اين پژوهش به بررسي تأثير بكارگيري مؤلفه هاي هماهنگي هاي سازماني و استراتژيكي بر مزيت رقابتي پرداخته شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ گردآوري داده ­ها، توصيفي- پيمايشي محسوب مي­ شود. ابزار گردآوري داده­ ها نيز پرسشنامه بوده كه براي تدوين آن، از مطالعات كتابخانه ­اي و ميداني استفاده شد. جامعه آماري پژوهش، متشكل از مديران ارشد و مياني و كارشناسان ارشد ستاد مركزي بانك سپه است كه مشتمل بر حدود 500 نفر مي باشد. حجم نمونه، با استفاده از فرمول كوكران، 218 تعيين شد. سنجش ميداني متغيرهاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه انجام شد. روايي پرسشنامه با استفاده از روش اعتبار صوري و پايايي آن با محاسبه آلفاي كرونباخ (0.73) تأييد شد. نتايج حاصل از بكارگيري مدل سازي معادلات ساختاري بيانگر آن بود كه متغيرهاي هماهنگي هاي سازماني و استراتژيكي از طريق هم راستايي و كارآفريني استراتژيك و منابع انساني نوآورانه بر كسب مزيت رقابتي سازمان تاثير معنادار باشد.