ارائه مدل امكان پذيري دوركاري با در نظرگيري اثر شغل كارمندان و رويكرد شغل انتزاعي

developing the feasibility of telecommuting model considering the effect of employees' occupations through abstract job approach

با توسعه فناوري ارتباطات ، دوركاري به عنوان يكي از رويكردهاي مديريت تقاضاي حمل و نقل مورد توجه برنامه ريزان حمل و نقل قرار گرفته است. در اين پژوهش فرآيند پذيرش طرح دوركاري به اين صورت انجام شده است كه پس از ارايه طرح به هر يك از سازمان هاي مورد بررسي ، سرپرست آن سازمان مناسب بودن دوركاري را براي كارمندان خود بررسي مي كند و در صورت موافقت او و تمايل كارمندان به دوركاري ، آن ها در اين طرح شركت كنند. بررسي وجود فرصت دوركاري براي كارمندان هر سازمان ، با توجه به نقش دوركاري بر حمل و نقل شهري حايز اهميت است.از اين رو در اين مطالعه ، مدل امكان پذيري دوركاري با استفاده از ساختار مدل لوجيت دوگانه و با در نظرگيري نقش هر دو گروه موثر(كارمند و سرپرست او) ساخته شده است. مدل سازي با استفاده از نمونه آماري شامل 245 پاسخ سرپرست و كارمند 7 سازمان دولتي شهر تهران در مورد امكان پذيري دوركاري ، با در نظرگيري عوامل مختلف ، به ويژه شغل كارمندان و با استفاده از رويكرد شغل انتزاعي پرداخته شده است.نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه دوركاري براي كارمنداني كه وابستگي فعاليت هاي شغلي آن ها به محيط معمول كار كمتر است ، امكان پذيرتر مي باشد و امكان مشاركت آن ها در اين طرح بيشتر است.

Since the expansion of communication technology, telecommuting has gained attention from transportation planners as an approach in the field of demand management. In this research, the process of investigating the acceptability of telecommuting consists of successive steps. At the first step, telecommuting program is presented to particular organizations. Subsequently, the head employer evaluates the appropriateness of the program for employees. If he comes to the conclusion that the program will succeed and in case of employees' tendency to perform the program, the organization will attend the telecommuting program. The investigation of the feasibility of telecommuting is pivotal due to its influence on urban transportation. In this paper, the feasibility model of telecommuting is developed through Binary logit considering the role individuals working as employer/ 245 .)of both influential groups (employee and employer governmental organizations in the city of 7 employee participate in the survey who work in Tehran. The survey investigates the feasibility of telecommuting through abstract job approach regarding various factors and emphasizing the employees' occupations. The results reveal that telecommuting is more feasible for employees whose dependence on workplace is lower .compared to their colleagues. Thus, such employees tend to participate in telecommuting program