نقش سرمايه اجتماعي در مديريت توسعه پايدار شهر تهران (مورد مطالعه: منطقه 8 شهر تهران)

The Role of Social Capital in Sustainable Development Management in Tehran (Case study: 8 area of Tehran city)

هدف از انجام اين پژوهش تبين نقش سرمايه اجتماعي در مديريت توسعه پايدار (از خودبيگانگي، ساختار مديريتي، هماهنگي پويا) در شهر تهران (مطالعه موردي منطقه 8) مي‌باشد. روش مطالعه توصيفي- پيمايشي از نوع همبستگي، و شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي بوده است. تعداد نمونه براساس فرمول كوكران 384 نفر حاصل شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته است كه براساس نظر متخصصان اصلاح و اعتبار يابي شد. براي سنجش فرضيه‌ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميان سرمايه اجتماعي و ميزان از خودبيگانگي كه يكي از مؤلفه‌هاي توسعه پايدار است رابطه معناداري (768.) وجود دارد، و همچنين ميان ديگر مؤلفه‌هاي توسعه پايدار از جمله ساختار مديريتي (842a.) همبستگي و هماهنگي پويا (652a.) همبستگي وجود دارد.

The purpose of this study was to explore the role of social capital in three dimensions of sustainable development management (alienation, management structure, dynamic coordination) in Tehran (case study of 8 area). The study was a descriptive-correlational survey, and a multi-stage sampling method. The sample size was 384 people based on the Cochran formula. The data gathering tool was a researcher-made questionnaire that was corrected by experts. To measure the hypotheses, Pearson correlation coefficient was used. The results showed that there is a meaningful relationship between social capital and the degree of alienation that is one of the components of sustainable development (768), as well as among other components of sustainable development of Sentence Management Structure (.842a) Solidarity and Dynamic Coordination (.652a) There is solidarity.