بررسي تاثير سياست هاي مديريت تقاضاي حمل و نقل در مديريت شهري، مطالعه موردي: محدوده مركزي شهر اصفهان

Study of the the impact’s of transportation demand management policies in urban management; Case study: CBD of Isfahan

درجامعه امروزه با رشد جمعيت وافزايش تردد وسايل نقليه ، اعمال روش هاي مديريت تقاضا ازجمله راه حل هاي كارآمد براي كاهش ترافيك مي باشد. در اين پژوهش ، سياست هاي جذبي بهبود سيستم اتوبوسراني و تاكسيراني محدوده ، تكميل خطوط مترو و تشويق هم پيمايي و در مقابل آن سياست هاي دفعي قيمت گذاري ورود به محدوده مركزي ، افزايش قيمت پاركينگ و محدوديت زوج و فرد در محدوده مركزي شهر اصفهان مورد بررسي قرار مي گيرند. بدين منظور از روش جديد مدل هاي پوياي سيستمي استفاده گرديده است. گردآوري اطلاعات در اين مطالعه ، با استفاده از اطلاعات شهرداري اصفهان و مطالعات پيشين صورت گرفته در اين زمينه ،انجام شده است. از جمله نتايج مطالعه آن است كه در محدوده مركزي در نظر گرفته شده ، به ترتيب سياست هاي تكميل خطوط مترو، بهبود سيستم اتوبوسراني ، قيمت گذاري ورود به محدوده مركزي ، افزايش قيمت پاركينگ ، بهبود سيستم تاكسيراني ، محدوديت زوج و فرد و تشويق هم پيمايي موثرترين سياست ها بوده اند.

In present society, with population growth and increasing vehicle traffic, demand management procedures are efficient solutions for reducing traffic. This study examines absorption policy to improve the Bus and Taxi system area, complete subway lines and encourages aligning against these policies of bowel pricing into the central area, raise parking fee and odd, even restriction for central area of Esfahan. For this purpose, a dynamic system model is used. In this study, Information is gathered from existed information in Esfahan Municipality and previous study in the area and is used for central of Esfahan area. Among this result is in sort to complete subway lines, improving the bus system, pricing into the central area, raise parking fee, improve the taxi system, even, odd restriction and encourage reducing traffic are the most effective policies.