اﺷﮑﺎﻧﯿﺎن و ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ

اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻓﺮدوﺳﯽ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮان اﯾﺮاﻧـﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ در ﺳـﺎل 319 ﻫﺠـﺮي ﻗﻤـﺮي در ﻃﺎﺑﺮان ﺗﻮس ﺑﺪﻧﯿﺎ آﻣﺪ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻨﮑﻪ در اﯾﻦ زﻣﺎن اﯾﺮان زﯾﺮ ﺳﻠﻄﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎن ﺑﻮد، ﻓﺮدوﺳﯽ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻠﯽ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﻈﻢ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ و ﮔﺮدآوري ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﺮاﻧﯿﺎن در ﻋﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻣـﯽ اﻓﺘـﺪ. ﺷـﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺑـﻪ دو ﺑﺨﺶ اﺳﺎﻃﯿﺮي و ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﻓﺮدوﺳﯽ در ﺷـﺎﻫﻨﺎﻣﻪ اﺑﯿـﺎت زﯾـﺎدي را ﺑﻪ اﺳﺎﻃﯿﺮ اﯾﺮاﻧﯽ و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص دوره ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ وﻟﯽ ﻓﻘﻂ 20 ﺑﯿﺖ در ﻣـﻮرد اﺷﮑﺎﻧﯿﺎن ﺳﺮوده اﺳﺖ. ﺧﻮد ﻓﺮدوﺳﯽ ﻧﯿﺰ در ﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﭼﻨـﺪ ﺑﯿـﺖ ﺑﯿـﺎن ﻣـﯽ دارد ﮐـﻪ از اﺷـﮑﺎﻧﯿﺎن ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪه و در ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﻏﯿﺮ ﺗﺎرﯾﺨﯽ از آﻧﻬﺎ ذﮐﺮي ﻧﺸﻨﯿﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻢ ﻓﺮدوﺳﯽ ﺑﻪ دوره اﺷﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣﺪت زﻣﺎﻣﺪاري را در ﺗـﺎرﯾﺦ اﯾـﺮان داﺷﺘﻪاﻧﺪ اﺷﺎره ﻣﯽﺷﻮد.

this article has no abstract