عنوان مقاله :
ديگري و بازنمايي آن در خاطرات زنان؛ مطالعه‌ي موردي: خاطرات دختران فرمانفرما
عنوان به زبان ديگر :
The “Other” and its Representation in Women's Memories; Case Study: Memoirs of Farmanfarma’s Daughters
پديد آورندگان :
عباسي، سميه دانشگاه تربيت مدرس , آقاجري، هاشم دانشگاه تربيت مدرس - گروه تاريخ , فصيحي، سيمين دانشگاه الزهرا - گروه تاريخ
كليدواژه :
ديگري , هويت روايي , بازنمايي , زندگي‌نامه‌ي خودنوشت , زنان
چكيده فارسي :
خاطره‌نگاري به شكل زندگي‌نامه‌ي خودنوشت، از گونه‌هاي رايجي بود كه ميان زنان تاريخ معاصر ايران مقبول افتاد و عرصه‌اي براي نمايش «خود» در پرتو شناخت «ديگري» شد. اين مقاله با رويكرد تفسيري‌ـ‌هرمنوتيكي در چارچوب مفهومي «هويت روايي پل ريكور» در پي پاسخ به پرسش چگونگي بازنمايي «ديگري» در روايت زنان خاطره‌نگار خانواده‌ي عبدالحسين ميرزا فرمانفرما برآمده تا نشان دهد كه شرح ديگري چگونه بخشي از هويت روايي نويسنده را شكل داده است. از كاربست اين چارچوب مفهومي چنين برداشت مي‌شود كه بازنمايي «ديگري»، ارتباطي مستقيم با منظومه‌ي گفتماني مورد حمايت راويان داشته است؛ زيرا همان‌گونه كه توصيف «ديگري» در خاطرات مريم فيروز، ارتباطي مستحكم با ديدگاه حزبي و ايدئولوژيك و هويت بازنمايي‌شده در پرتو آن دارد، در اثر ستّاره فرمانفرماييان، هويت جنسيتي زن با بازنمايي خودپنداره‌اي متفاوت با واقعيت اجتماع مردسالار، ملاك توصيف بوده است. توصيفي كه در اثر مهرماه فرمانفرماييان، فارغ از شدت تأثير دو ديدگاه ذكرشده، در گفتماني همدلانه با گذشته‌ي سپري‌شده، قابل مشاهده است.
چكيده لاتين :
Memoirs in the form of autobiographies were common practices welcomed by women in contemporary Iranian history, and became an arena for displaying the "self" in the light of recognition of the "other." This article seeks to answer the question of how "other" represent in the narrative of women autobiographers of Abdolhossein Mirza Farmanfarmachr('39')s family, and therefore to show how parts of the authorchr('39')s narrative identity formed through description of “other”. The application of this conceptual framework implies that the representation of the "other" has a direct connection with the discourse system supported by the narrators. Because as “other” described in Maryam Firoozchr('39')s memoirs has a strong connection with the party and ideological perspective and the related represented identity, in Sattare Farmanfarmayianchr('39')s, female gender identity has been the criterion for describing a different self-concept with the reality of patriarchal society. The description given by Mehr Mah Farmanfarmaymian, regardless of the intensity of the impact of the two aforementioned views, is apparent through a sympathetic discourse with the past.
عنوان نشريه :
مطالعات تاريخ فرهنگي
