كليدواژه :
مهندسي ترافيك , حمل و نقل , تقاطع بدون چراغ , فاصله عبور مجاز , سطح خدمت دهي
چكيده فارسي :
تقاطع هاي بدون چراغ به سه دسته ي اصلي بدون كنترل ، كنترل شده توسط تابلوي احتياط و كنترل شده توسط تابلوي ايست تقسيم مي گردند. اين تقاطع ها به دليل سطح كنترلي پايين تر و وابستگي عملكريشان به عوامل انساني ، ترافيكي ، جوي ، هندسي و ديگر شرايط از پيچيده ترين ساختارهاي ترافيكي به شمار مي روند. فاصله ي عبوري قابل قبول بحراني را مي توان تاثيرگذارترين عامل در تعيين سطح خدمت دهي اين تقاطع ها قلمداد كرد. اين فاصله ي زماني بيانگر سرفاصله ي به وجود آمده در حق تقدم هاي بالاتر براي عبور ايمن و امكان پذير وسايل نقليه در حق تقدم هاي پايين تر مي باشد. خصوصيات راننده از قبيل جنس و سن ، خصوصيات وسايل نقليه ، شرايط حجمي ترافيك ، قابليت شتاب گيري خودروي در انتظار و سرعت وسايل نقليه در حق تقدم بالاتر از جمله متغيرهاي درگير در مسيله مي باشند. تلاش هاي زيادي براي مدلسازي و برقراري ارتباط ميان اين متغيرها با پارامتري واحد (تحت عنوان فاصله ي عبوري قابل قبول) انجام گرفته است. در مقاله ي حاضر از سه روش ميانگين زمان سرفاصله ي عبوري قبول شده ، Raff و مقبوليت تجمعي براي تحليل داده هاي گردآوري شده ي مربوط به سرفاصله ي عبوري بحراني در تقاطعي تحت بررسي استفاده شده است. در انتها نيز با به كارگيري روش ارايه داده شده در HCM2010 سطح خدمت دهي تقاطع تعيين مي گردد. بدون چراغ به سه دسته ي اصلي بدون كنترل، كنترل شده توسط تابلوي احتياط و كنترل شده توسط تابلوي ايست تقسيم مي گردند. اين تقاطع ها به دليل سطح كنترلي پايين تر و وابستگي عملكريشان به عوامل انساني، ترافيكي، جوي، هندسي و ديگر شرايط از پيچيده ترين ساختارهاي ترافيكي به شمار مي روند. فاصله ي عبوري قابل قبول بحراني[1] را مي توان تاثيرگذارترين عامل در تعيين سطح خدمت دهي[2]اين تقاطع ها قلمداد كرد. اين فاصله ي زماني بيانگر سرفاصله ي به وجود آمده در حق تقدم هاي بالاتر براي عبور ايمن و امكان پذير وسايل نقليه در حق تقدم هاي پايين تر مي باشد. خصوصيات راننده از قبيل جنس و سن، خصوصيات وسايل نقليه، شرايط حجمي ترافيك، قابليت شتاب گيري خودروي در انتظار و سرعت وسايل نقليه در حق تقدم بالاتر از جمله متغيرهاي درگير در مسيله مي باشند. تلاش هاي زيادي براي مدلسازي و برقراري ارتباط ميان اين متغيرها با پارامتري واحد (تحت عنوان فاصله ي عبوري قابل قبول) انجام گرفته است. در مقاله ي حاضر از سه روش ميانگين زمان سرفاصله ي عبوري قبول شده [3]،Raff و مقبوليت تجمعي[4]براي تحليل داده هاي گردآوري شده ي مربوط به سرفاصله ي عبوري بحراني در تقاطعي تحت بررسي استفاده شده است. در انتها نيز با به كارگيري روش ارايه داده شده در HCM2010 سطح خدمت دهي تقاطع تعيين مي گردد.
چكيده لاتين :
Unsignilized intersections could be divided into three main categories, namely uncontrolled, controlled with
yield signs, and controlled with stop signs. High dependency on drivers’ behavior, traffic characteristics, environmental
conditions, road geometry, etc. makes the operation of unsignilized intersections to be one of the
most sophisticated amongst all other types. Driver’s critical gap acceptance plays a key role in the estimation
of level of service in aforementioned intersections. Gap acceptance is a time interval in which vehicles in lower
priority would consider an available gap in higher priority appropriate to make a safe and perfect maneuver.
Driver’s characteristic like gender and age, traffic volume conditions, acceleration capability of awaiting vehicles
in lower priorities, and speed of vehicles in higher priority can dramatically affect the performance of
intersection. There has been a great effort to figure out a connection between critical gap acceptance and its
effective parameters to come up with a comprehensive model. In this manner, three simple methods, to be specific,
Average Accepted Gap Method, Cumulative Acceptance Method, and Raff Method, have been utilized to
analyze gap acceptance time data and conclude with a single representative number. The resulted critical gap
acceptance time is then applied to Highway Capacity Manual (HCM) formulas in order to run several analysis
regarding the sensitivity of level of service on different factors.
