بررسي عوامل اقتصادي و فرهنگي مؤثر بر سن ازدواج در ايران: يك مطالعۀ ميان استاني

A survey on Economic and Cultural Determinants of Marriage Age in Iran: a Cross-Province Study

تغييرات صورت گرفته در حوزۀ ازدواج و خانواده همانند بسياري ديگر از جنبه هاي زندگي اجتماعي انسان، يك واقعيت انكارناپذير زندگي در دنياي مدرن است. نوسازي و توسعۀ اقتصادي- اجتماعي از عوامل اصلي اين تغييرات است. هدف اين مقاله بررسي تأثير عوامل اقتصادي و فرهنگي بر سن ازدواج در استان‌هاي مختلف كشور است. اين عوامل عمدتاً عبارتند از: بيكاري، تورم، رشد مخارج خانوار، سطح درآمد استان و تحصيلات. نتايج حاصل از يك مدل داده­ هاي پانل روي 28 استان ايران طي دورۀ 1383 تا 1393 نشان مي دهد كه متغيرهاي تورم و بيكاري با افزايش خود موجب افزايش سن ازدواج مردان و زنان مي­ شوند. در مدلي كه به جاي تورم از رشد مخارج خانوار استفاده مي شود نيز اين متغير رفتاري شبيه تورم، ولي كمي ضعيف­ تر، در تأثيرگذاري بر سن ازدواج دارد. متغيرهاي تحصيلات و سطح درآمد استان، آثار معناداري از خود نشان ندادند. بنابراين با توجه به اين نتايج مي­توان گفت براي حل يك مسئلۀ اجتماعي به نام بالا رفتن سن ازدواج، بايد به بهبودي شرايط اقتصادي به شكل كاهش تورم و بي كاري همت گماشت.

An undeniable reality of life in modern world is structural changes in the fields of household and marriage. It seems that the main determinant of these changes is social and economic modernization or development. This paper aims to investigate economic and cultural effective factors on marriage age in Iran with a cross province approach. These factors are unemployment, inflation, growth of household's expenditures, income level of each province and education. Findings of a Panel Data Model on 28 Iran provinces during 2004-2014 show that inflation and unemployment have positive significant effects on marriage age. Also, in a specification with the growth of household's expenditures, this variable has similar effect. Education and income level have no significant effects. Based on these findings, to solve a social problem by the name of rising marriage age, betterment of economic situation, in particular declining inflation and unemployment should become policy makers' agendum.