مطالعه جامعه شناختي رابطه هوش فرهنگي و قوم گرايي در بين جوانان شهر تبريز

The Sociological Study of Relationship between Cultural Intelligence and Ethnocentrism among Youth in Tabriz City

در دهه هاي اخير بدنبال پيشرفت هاي تكنولوژيك، افزايش ارتباطات بين فرهنگي و لزوم شناسايي تمايزات خود با ساير گروهها براي كارايي موثرتر در زمينه هاي متفاوت فرهنگي، كسب برخي مهارتها و قابليتها ضروري بنظر مي رسد. هوش فرهنگي بعنوان يكي از مهارتهاي لازم جهت سازگاري با موقعيت جديد و عملكرد موثر در شرايط فرهنگي جديد مطرح مي گردد. اين مقاله با هدف توصيف و طرح مباني نظري پيرامون هوش فرهنگي و ابعاد چهارگانه آن، بعنوان يك متغير فرهنگي اثر گذار بر قوم گرايي انجام گرفته است. داده هاي پيمايش از 384 نفر نمونه آماري، بر اساس نمونه گيري تصادفي خوشه اي از بين جوانان 18 تا 29 ساله ساكن شهر تبريز گردآوري شدند. ابزار گردآوري داده ها مقياس هاي استاندارد هوش فرهنگي انگ و داين و قوم گرايي نئوليپ و مك كروسكي بوده است. يافته ها حاكي از آن بود كه تمامي مولفه هاي هوش فرهنگي تاثير معناداري بر قوم گرايي دارند. همچنين نتايج اجراي آزمون t مستقل نشان مي دهد، ميانگين قوم گرايي جوانان بر حسب جنسيت آنان متفاوت بود.

In recent decades due to technological advances, increasing cross-cultural communication, and necessity to identify cultural differences, in order to effective function in cultural diversity situations, Learning some skills and capabilities is essential. Cultural intelligence have been proposed as one of the key capabilities to adapt effectively to new cultural contexts. The purpose of the present study was describe and proposing a theoretical framework about cultural intelligence and its four dimensions (cognitive, metacognitive, motivational, and behavioral ), as a cultural variable influencing ethnocentrism. Using survey, data collected from over 384 young citizens of 18 to 29 years old residing in Tabriz. In order to collecting data the questionnaire had been used. The results indicated that there was positive significant relationship between each dimension of cultural intelligence with ethnocentrism. Also, statistical analysis’s results (t-test) showed that among understudy demographic characteristics (age, gender, education, marital status, occupation type, and income), the youth’s average ethnicentrism is different according to their gender.