تحليل جامعه شناختي رابطه بين سرمايه اجتماعي و جرايم جوانان (مطالعه موردي:زندان مركزي سنندج)

Sociological analysis of the relationship between social capital and youth crime

سرمايۀ اجتماعي با تأمين نوعي امنيت معنايي براي افراد كه به ­واسطه معنادهي سنت­ ها، ارزش ­ها و قواعد در زندگي افراد در جامعه حاصل مي­ آيد، افراد جامعه را از گرفتارآمدن در دامن ناهنجاري‌ها و انحرافات و جرايم ، به‌مثابه مظاهر ناامني اجتماعي و مشاركت منفي در جامعه به دور مي­دارد.هدف تحقيق حاضر بررسي و شناسايي رابطه بين سرمايه اجتماعي و جرايم در بين جوانان مجرم واقع در زندان مركزي شهرسنندج مي‌باشد. روش مطالعه ،پيمايشي و با استفاده از نمونه تصادفي 196 نفري زندانيان مجرم (18-39) ساله صورت گرفته است.براي تحليل داده ها ازجداول دوبعدي و ضريب همبستگي پيرسون استفاده‌شده است. يافته­ ها نشان مي دهند رابطه بين سرمايه اجتماعي و ميزان جرم جوانان ازنظر آماري معناداراست به اين صورت كه هرچه جوانان از سرمايه اجتماعي بيشتري برخوردار باشند ميزان ارتكاب به جرم آن‌ها كمتر و بالعكس. همچنين جواناني كه بيشتر مرتكب جرم مي ­شوند، در فضاهاي اجتماعي رشد كرده­ اند كه از سرمايۀ اجتماعي پايين­تري برخوردار است. پس مي ­توان با برنامه ­ريزي در راستاي افزايش سرمايه اجتماعي ميزان بزهكاري و جرم را در جامعه مورد پژوهش كاهش داد.

Social capital is a concept that over the past 20 years has become a renewed interest. This article presents evidence that components of social capital can play a prospective role in preventing crime in Youth. The effectiveness of social capital in preventing crime is assessed using data from surveys of 196 youth in central prison of sanandaj city. The data from the two-dimensional and Pearson correlation coefficient was used. The findings show that the relationship between social capital and Youth crime is significant. Also the results showed Youth crime rates lower with more social capital and vice versa. Therefore planning to increase social capital can be reduced amount of delinquency and crime.