بررسي رابطه مسئوليت پذيري و تفكيك از مبدأ زباله هاي فلزي در بين زنان شهرهاي شيراز و ياسوج

فاقد عنوان لاتين

افزايش بي سابقه توليد پسماندهاي خانگي باعث بروز چالش هاي زيادي به ويژه در كشورهاي در حال توسعه شده است. يك راهكار اساسي در اين زمينه، تفكيك از مبداً زباله هاي خانگي است اما اين امر در ايران توسعه چنداني نيافته است. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين مسئوليت پذيري و تفكيك از مبداً زباله‌هاي فلزي خانگي است. جامعه آماري تحقيق، زنان متأهل شيراز و ياسوج مي باشند كه 562 نفر از آنان به عنوان اندازه نمونه تعيين و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار تحقيق جهت سنجش تفكيك از مبداً زباله‌هاي فلزي، پرسشنامه پژوهشگر ساخته است كه با استفاده از نظرات داوران تعيين اعتبار گرديده و با استفاده از همساني دروني به روش كودر-ريچاردسون تعيين پايايي شده است. ابزار تحقيق جهت سنجش مسئوليت پذيري، پرسشنامه مسئوليت گاف(1984) مي‌باشد. بر اساس يافته‌هاي توصيفي تحقيق، ميزان تفكيك زباله‌هاي فلزي از مبدأ در بين زنان در هر دو شهر شيراز و ياسوج در سطح متوسط است. به علاوه، ميانگين نمره تفكيك از مبدا زباله خانگي برروي دامنه نمرات صفر تا شش، برابر با 4/3 و ميانگين نمره مسئوليت پذيري بروي دامنه نمرات صفر تا 42 برابر با 4/26 است. بر اساس يافته هاي تحليلي تحقيق، مسئوليت پذيري رابطه مثبت و معناداري با تفكيك از مبداً زباله‌هاي فلزي دارد و قادر است 29/0 واريانس آ نرا تبيين كند. در بين متغيرهاي جمعيتي، تنها وضعيت شغلي رابطه معناداري با تفكيك از مبداً زباله هاي فلزي دارد و ساير متغيرهاي جمعيتي رابطه معناداري نشان نمي دهند.

فاقد چكيده لاتين