مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - ارزيابي راهبردي گردشگري جنگ در ايران

چكيده فارسي :

گردشگري در اواسط قرن بيستم، دچار تحولات بسياري شد و از گذاري از گردشگري انبوه به گردشگري پسافوردي شكل گرفت كه مبتني بر الگوهاي فضايي سه‌گانه و گونه‌هاي مختلف گردشگري بوده است. گردشگري جنگ يكي از اين گونه‌هاي گردشگري برآمده از گردشگري پسافوردي است. اين‌گونه از گردشگري كه زير‌شاخه گردشگري تلخ بوده به نسبت گسترش دامنه تقاضاي گردشگران، در جهت توسعه مناطق جنگ‌زده و هم‌چنين ديگر آثار فرهنگي مورد‌توجه قرار گرفته است. از‌اين‌رو در اين مقاله در چارچوب يك روش راهبردي مبتني بر سطح‌بندي مناطق داراي قابليت و تجزيه‌و‌تحليل SWOTو اولويت‌بندي راهبردها با مدل QSPMبه ارزيابي راهبردي گردشگري جنگ در ايران پرداخته است. نتايج به‌دست‌آمده در سطح‌بندي مناطق داراي قابليت در چهار سطح انجام گرفته كه چهار استان كرمانشاه، خوزستان، كردستان و ايلام در سطح يك قرار گرفتند. از‌نظر تجزيه‌و‌تحليل SWOTراهبرد اقدام ST(تنوع و رقابتي) حاصل گرديد و اولويت‌بندي مدل QSPMراهبرد راهبردي تنوع و توسعه امكانات و تسهيلات خدمات گردشگري با امتياز نهايي 64/11 به‌عنوان راهبرد اصلي توسعه گردشگري جنگ تدوين شد. راهبرد حمايت از تشكيل شركت‌ها تعاوني گردشگري جنگ 32/9‌، بخشودگي مالياتي و در‌نظر‌گرفتن تسهيلات در‌زمينه توسعه گردشگري جنگ در مناطق داراي قابليت سطح يك با 94/8 و راهبرد هماهنگي و تعامل بيشتر سازما‌ن‌هاي متولي گردشگري جنگ با آژانس‌ها و تورگردان‌ها با 74/8 در اولويت‌هاي بعدي راهبردي توسعه گردشگري جنگ قرار گرفتند.