بررسي رابطه بين انتقال فناوري، برون‌سپاري، قابليت‌هاي سازماني و عملكرد نوآورانه

زمينه و هدف: با توجه به نقش عملكرد نوآورانه در بقا سازمان‌ها، كسب مزيت رقابتي و توسعه سازماني، اين پژوهش به مطالعه تأثير انتقال فناوري، قابليت­هاي سازماني و استراتژي برون‌سپاري بر عملكرد نوآورانه شركت‌هاي توليدي دارو پرداخته است. روش‌شناسي: در اين پژوهش از روش­شناسي پژوهش آميخته ترتيبي-تبييني (كمي ـ كيفي) استفاده شده است. در بخش كمي از روش تحقيق پيمايشي و در بخش كيفي از روش تحليل مضمون استفاده شد. جامعه آماري پژوهش در بخش كمي 83 شركت داروسازي فعال در تهران بود. با توجه به اهداف پژوهش، در ابتدا، بر مبناي طرح كمي، مدل استخراجي از مباني نظري با كمك تكنيك معادلات ساختاري و نرم‌افزار smartPLS برازش شد و سپس به منظور تعميق فهم نتايج پژوهش، طرح كيفي مبتني بر تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه نيمه ساختاريافته از 5 خبره علمي و عملي با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA انجام شد. يافته‌ها: تحليل داده‌هاي كمي نشان داد كه هر يك از متغيرهاي؛ «برون­سپاري»، «انتقال فناوري» و «قابليت سازماني» بر «عملكرد نوآورانه» تاثير معناداري دارند. همچنين طي تحليل داده­هاي كيفي در مجموع 43 كد نهايي در قالب 10 تم فرعي از مفاهيم اصلي پژوهش استخراج شدند. نتايج: تمركز بر قابليت­هاي سازماني و سياست­هاي مبتني بر انتقال فناوري و برون‌سپاري موجب مي‌شود تا شركت‌هاي توليدي دارو علاوه بر قابليت­هاي دروني خود از قابليت­هاي مستقيم و غير مستقيم سايرين نيز استفاده كنند.