عنوان مقاله :
تبيين چگونگي شكل گيري نزديك بيني سياستي در نظام خط مشي گذاري ايران با تاكيد بر خط مشي هاي حوزه جمعيت
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
ميري، محسن دانشگاه جامع امام حسين عليه السلام , دانايي فرد، حسن دانشگاه تربيت مدرس
كليدواژه :
خط مشي گذاري , آينده نگري , جمعيت , تحليل خط مشي , روش داده بنياد
چكيده فارسي :
يكي از سؤال‌هاي پيش روي خط مشي‌گذاران اين است كه چگونه مي‌توان تعارض ميان خط مشي‌ها را كاهش داد؟ ريشه‌هاي شكل‌گيري اين تعارض‌ها چيست؟ در اين تحقيق نشان داده شده است كه مهم‌ترين ريشه اين وضعيت بروز پديده‌اي به نام نزديك‌بيني سياستي است. نزديك‌بيني سياستي به كاهش افق نگاه خط‌مشي گذار در دو ساحت زمان و مكان است. عدم توجه به بازه‌هاي زماني بلندمدت در كنار نگاه بخشي و محدود از پيامدهاي دچار شدن به اين آسيب است. در اين پژوهش، تلاش گرديده كه با تعميق نگاه در بررسي بيماري نزديك‌بيني سياستي، ابعاد اين موضوع از منظر جامعه‌شناسي، سياسي، اقتصادي، پويايي سيستم و روانشناسي نيز موردبررسي قرار گيرد. بر اين اساس در ابتدا به تبيين نزديك‌بيني سياستي پرداخته‌شده و پس از استخراج چارچوب نظري نزديك‌بيني مبتني بر رويكردهاي پنج‌گانه فوق، به‌منظور تبيين ريشه‌هاي شكل‌گيري آن با 13 نفر از صاحب‌نظران خط‌مشي‌گذاري و جمعيت مصاحبه شده و از طريق روش داده‌بنياد مدل سيستمي نزديك‌بيني سياستي بر اساس روش اشتروس ارائه شده است. در انتها ضمن تبيين عوامل شكل‌دهنده نزديك‌بيني بيان‌شده كه تكرار اين آسيب در حوزه جمعيت مي‌تواند به دولت پرتكفل منجر شود كه در آينده تمامي ابعاد چرخه خط‌مشي‌گذاري را تحت تأثير قرار دهد
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
مطالعات راهبردي بسيج
