استانداردهاي زناشويي و اِسنادهاي ارتباطي به عنوان پيش بين هاي سازگاري و ناسازگاري زناشويي زنان

Marital standards and relationship attributions as predictors of women's marital adjustment and non-adjustment

سازگاري زناشويي از مهم‌ترين شاخص‌هاي كيفيت رابطه زناشويي است. پژوهش‌هاي متعددي به نقش استانداردهاي زناشويي و اِسنادهاي ارتباطي در پيش‌بيني وضعيت زناشويي زوجين پرداخته است. هدف پژوهش حاضر تعيين نقش ابعاد استانداردهاي زناشويي و اِسنادهاي ارتباطي در پيش‌بيني سازگاري و ناسازگاري زناشويي زنان متأهل بود. نمونه‌اي شامل 324 زن متأهل (150زن ناسازگار و 174 زن سازگار) در پژوهش حاضر شركت داشتند. از شركت‌كنندگان درخواست شد پرسشنامه استانداردهاي روابط خاص (ISRS) و مقياس اِسناد ارتباطي (RAM) را تكميل كنند. نتايج به‌دست آمده، فرضيه پژوهش مبني بر پيش‌بيني سازگاري و ناسازگاري زناشويي زنان بر اساس استانداردهاي زناشويي (مرزهاي شخصي، پيامد كنترل و سرمايه‌گذاري ابزاري و عاطفي) و اِسنادهاي ارتباطي (جايگاه مهار، ثبات و پايداري، عموميت، قصد و نيت، انگيزه و سرزنش) را تأييد كرد. همچنين، نتايج تحليل تميز با روش گام‌به‌گام نشان داد كه متغيرهاي اِسناد انگيزه، استاندارد سرمايه‌گذاري عاطفي و اِسناد جايگاه مهار، قوي‌ترين پيش‌بين‌هاي سازگاري و ناسازگاري روابط زناشويي هستند. بر اساس يافته‌هاي به‌دست آمده مي‌توان نتيجه گرفت كه استانداردهاي زناشويي و اِسنادهاي ارتباطي نقش مهمي در سازگاري زناشويي زنان دارد.

Marital adjustment is one of the most important indicators of women's marital quality. Several studies have investigated the role of marital standards and relationship attributions in predicting marital quality in married couples. The purpose of this study was to investigate the role of the dimensions of marital standards and relationship attributions in predicting adjustment/ non-adjustment among married women. A sample of 324 married women (150 non-adjusted and 174 adjusted) was selected from all married women in Ahvaz. Participants completed the Inventory of Specific Relationship Standards (ISRS) and the Relationship Attributions Measure (RAM). . Results obtained from Enter Discriminant analysis revealed that adjustment or non-adjustment in marital relationship can be predicted by the variables of marital standards (personal boundaries, control outcome, instrumental and expressive investment) and relationship attributions (locus of control, stability, globality, intent, motivation and blame). Also, Stepwise Discriminant analysis of the data indicated that motivation attribution, expressive investment standard and locus of control attribution are the strongest predictors of adjustment/non-adjustment in marital relationships. Based on the findings, it can be concluded that marital standards and relationship attributions play a significant role in women’s marital adjustment.