تأثير رهبري اصيل بر ادراك كاركنان از ريسك موجود در كار با ميانجي‌گري احساس جوّ ايمن در شركت پتروشيمي ايلام

اين پژوهش به بررسي تأثير رهبري اصيل و مولفه‌هاي آن در رابطه با درك ريسك كاركنان و جوّ ايمني در پتروشيمي ايلام پرداخته است. پژوهش حاضر از جهت هدف، كاربردي و از حيث نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري شامل كاركنان رسمي و قراردادي پتروشيمي ايلام با حدود 700 نفر پرسنل بود. تعداد 250 نفر از طريق جدول مورگان به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب گرديد. از چهار پرسش‌نامه استاندارد به عنوان ابزار سنجش استفاده شد و جهت تحليل يافته‌ها از نرم‌افزار PLS استفاده گرديد. پايايي تركيبيِ سازه‌ها بيشتر از 76 درصد بودند و آلفاي كرونباخ كل آن 77 درصد به‌دست آمد. همچنين، مقدار روايي همگراي متغيرها بالاي 68 درصد بود. يافته‌ها نشان داد كه رهبري اصيل، رابطه مثبت و معناداري با جوّ ايمني دارد و 71 درصد تغييرات جوّ ايمني را تبيين مي‌كند. جوّ ايمني رابطه منفي و معناداري با ادراك از ريسك داشته و رهبري اصيل، رابطه معنادار و منفي بر ادراك از ريسك دارد. همچنين، نقش شخصيت پاسخگويان به‌عنوان متغيّر تعديل‌گر بر ادراك كاركنان از ريسك مورد تأييد قرار گرفت. در نهايت، رابطه ميانجيِ جوّ ايمني ميان رهبري اصيل و ادراك از ريسك با درصد بالايي نشان داده شد.