جايگاه سازمان آموزش فني و حرفه اي كشور در چهارچوب صلاحيت حرفه اي ملي

The position of the Technical and Vocational Education Organization of the country in National Vocational Qualification Framework

مقاله حاضر ضمن بررسي مباني نظري و مفاهيم صلاحيت به تاريخچه نظام صلاحيت حرفه اي در جهان، قلمرو و گونه شناسي انواع چارچوب صلاحيت به طور مفصل و جزيي پرداخته است. روش شناسي اين تحقيق به صورت توصيفي- اكتشافي، بوده و از نوع تحقيقات كاربردي مي باشد. داده ها و اطلاعات مورد نياز به روش كتابخانهاي و مراجعه به اسناد و مدارك علمي و سازماني مكتوب و اينترنتي جمع آوري و فراوري شده است. تحليل هاي صورت گرفته با استعانت از تحليلهاي ثانويه و بر اساس تجربه زيسته و بررسي داده ها و اطلاعات دسته بندي شده در دسترس در دو وضعيت موجود و مورد انتظار صورت گرفته است. نمونه آماري شامل 34 منابع معتبر علمي عمدتا خارجي و اسناد سازماني بوده است كه به هدفمند انتخاب شده اند. مشخص شد مناسبترين چارچوب صلاحيت حرفه اي داراي يك رويكرد جامع و برخاسته از چارچوبهاي بخشي با توافق ذينفعان و شركاي اجتماعي مهارت آموزي است. همچنين استانداردهاي آموزشي سازمان از نظر سطح مهارت داراي توزيع و پراكندگي متناسبي با تركيب و بافت مشاغل كشور و در نتيجه چارچوب صلاحيت حرفه اي ملي نخواهد بود. همچنين ارائه آموزشهاي دولتي و غير دولتي سازمان در مقايسه با جمعيت فعال كشور تناسب سني ندارد و متضمن يادگيري مادام العمر براي افراد جامعه نخواهد بود. لذا سازمان نيازمند غني سازي و تقويت استانداردهاي آموزشي و توجه بيشتر به آموزش شاغلين براي حضور پررنگ تر در چارچوب صلاحيت حرفه اي است و نيازمند استقرار ساز و كارهاي معادلسازي گواهي نامه با مدارك رسمي و تجميع و انتقال اعتبارات آموزشي مي باشد

The present article, while examining the theoretical foundations and concepts of Qualification, deals with the history of the system of Vocational Qualification in the world, the scope, and typology of different types of Qualification frameworks in detail. The methodology of this research is descriptive-exploratory and is of applied research type. The required data and information have been collected and processed by the library method and referring to written and internet scientific and organizational documents. The analysis was performed with the help of secondary analysis and based on lived experience and data and categorized information available in both existing and expected situations. The statistical sample consisted of 34 valid scientific sources, mainly foreign and organizational documents, which were purposefully selected. It was found that the most appropriate framework of the Vocational Qualification Framework has a comprehensive approach arising from sectoral frameworks with the agreement of stakeholders and social partners. Also, the educational standards of the organization in terms of skill level will not have a proportional distribution with the composition and texture of the countrychr('39')s jobs and as a result, will not be with the National Vocational Qualification Framework. Also, the provision of governmental and non-governmental training by the organization is not appropriate for the active population of the country and will not include lifelong learning for the people of the society. Therefore, the organization needs to enrich and strengthen training standards and pay more attention to employee training for a more prominent presence within the National Vocational Qualification Framework and requires the mechanisms of the establishment of certificate equivalencing with the formal degree and accumulation and transfer of training credits