بازكاوي ﻣﻔﻬﻮم وﻻﯾﺖ در ﺳﯿﺎق آﯾﮥ 55 ﺳﻮرۀ ﻣﺎﺋﺪه ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ آﯾﺎت

آﯾﮥ ﭘﻨﺠﺎه و ﭘﻨﺞ ﺳﻮرۀ ﻣﺎﺋﺪه ﯾﺎ آﯾﮥ وﻻﯾﺖ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﺑﯽ ﺑﺪﯾﻠﯽ در ﮔﻔﺘﻤﺎن اﻋﺘﻘﺎدي ﺷﯿﻌﻪ در ﻣﻮﺿﻮع وﻻﯾﺖ دارد. ﻣﺘﮑﻠﻤﺎن و ﻣﻔﺴﺮان ﺷﯿﻌﻪ ﺑﺮاﺳﺎس رواﯾﺎت ﺻﺤﯿﺢ ذﯾﻞ اﯾﻦ آﯾﻪ، ﮐﻪ در آﺛﺎر رواﯾﯽ ﻓﺮﯾﻘﯿﻦ ﻣﺄﺛﻮر اﺳﺖ، اﯾﻦ آﯾﻪ را ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻪ اﻣﺎﻣﺖ اﻣﯿﺮﻣﺆﻣﻨﺎن ﻋﻠﯽ )ع( داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ؛ اﻣﺎ ﻣﻔﺴﺮان اﻫﻞﺳﻨﺖ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ وﺣﺪت ﺳﯿﺎق و ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ آﯾﺎت، اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را اﻧﮑﺎر ﮐﺮده و ﻣﺪﻋﺎي ﺷﯿﻌﯿﺎن را ﺧﻼف ﻇﺎﻫﺮ ﻗﺮآن ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺧﺪﺷﻪ اي ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ درﺧﻮري درﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮده و ﺷﯿﻌﯿﺎن ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش آن، ﺛﻘﻞ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﺻﺤﻪﮔﺬاردن ﺑﺮ ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺳﯿﺎق آﯾﮥ وﻻﯾﺖ، ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه ﺑﺮاي وﻻﯾﺖ در اﯾﻦ ﺳﯿﺎق را ﻧﺸﺎنﻣﯽ دﻫﺪ و ﺑﻌﺪ از آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﺮاﺋﻦ ﻣﻮﺟﻮد، ﻣﻌﻨﺎي ﺟﺪﯾﺪي را ﺑﺮاي وﻻﯾﺖ در اﯾﻦ ﺳﯿﺎق ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺳﻮ ﺑﺎ اﻋﺘﻘﺎد ﺷﯿﻌﯿﺎن در ﺑﺎب وﻻﯾﺖ اﺳﺖ. ﺑﺮاﯾﻦ اﺳﺎس، "ﺗﻮﻟّﯽ" ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻃﯽ ﮐﺮدن ﭘﻠﮑﺎن ﺑﻪ ﺳﻮي وﻟﯽّ اﺳﺖ و "وﻟﯽّ" ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺗﺤﺖ وﻻﯾﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻮي ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﯾﺎ اﻋﻤﺎﻗﯽ ﮐﻪ در آن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﺳﻮق ﻣﯽ دﻫﺪ. ﺧﺪاوﻧﺪ، اﻋﺮاب را از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻔﮑﺮ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺧﻮد را از اﻫﻞﮐﺘﺎب ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ، ﻧﻬﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ او، رﺳﻮل ﷲ و ﻣﺆﻣﻨﺎن ﻣﻄﺮح ﺷﺪه در آﯾﮥ وﻻﯾﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ روﺷﻦﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺆﻣﻨﺎن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮔﺮوﻫﯽ ﻏﯿﺮ از اﻫﻞﺑﯿﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

this article has no abstract