اثربخشي طرح‌واره درماني بر نشخوار فكري، احساس تنهايي عاطفي اجتماعي و سلامت عمومي زنان مطلقه

The Effectiveness of schema therapy on rumination, loneliness and general health of divorced women

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي طرح‌واره درماني بر نشخوار فكري، احساس تنهايي عاطفي اجتماعي و سلامت عمومي زنان مطلقه انجام شده است. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. از بين زنان مطلقه مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر ساري 40 نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل به روش تصادفي گمارش شدند و به مقياس احساس تنهايي اجتماعي و عاطفي بزرگسالان (2004)، پرسشنامه سلامت عمومي (1972)؛ مقياس نشخوار فكري نولن هوكسما و مارو (1991) در پيش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمايشي بر اساس پروتكل طرح‌واره درماني يانگ، كلسكو و ويشير (2003) طي ده جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. نتايج يافته‌ها با استفاده از تجزيه‌وتحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد كه طرح‌واره درماني به‌طور معني‌داري باعث ارتقاي سلامت عمومي و كاهش نشخوارفكري و احساس تنهايي زنان مطلقه مي‌شود و اضطراب (0/02=P)، اختلال در كاركردهاي اجتماعي (0/001=P)، افسردگي (0/039=P)، پاسخ‌هاي نشخواري (000/0=P)، پاسخ‌هاي منحرف‌كننده حواس (000/0=P)، تنهايي رمانتيك (000/0)، تنهايي خانوادگي (0/035=P) و تنهايي اجتماعي (0/007=P) در گروه آزمايش كه مداخله را دريافت كرده بودند متفاوت از گروه كنترل متفاوت بود. پيشنهاد مي‌شود مشاوران و درمانگران براي بازتواني زنان پس از طلاق در جهت افزايش سلامت عمومي، كاهش نشخوار فكري و روابط اجتماعي تسهيل‌يافته‌تر از قواعد طرح‌واره درماني استفاده نمايند.

The purpose of this study was to determine the effectiveness of schema therapy on general health, rumination, and loneliness of divorced women. The research method was semi-experimental with pre-test and post-test design with control group. Twelve volunteers who were referred to counseling centers in Sari, were selected by volunteering method. They were randomly assigned to two experimental and control groups and assigned to the social and emotional loneliness scale of adults (2004), the general health questionnaire (1972), the scale Nullen Hoeksma and Marrow (1991) rumbled in pre-test and post-test. The experimental group was trained in ten sessions based on the Young Schematic Protocol, Calcesko and Washir (2003). The results of the findings, using multivariate covariance analysis, showed that schema therapy significantly increased general health and reduced rumination and loneliness of divorced women. Anxiety (P=0.02), disruption in social function (P=0.001), depression (P=0.039), rumination responses (P=0/000), distracting responses (P=0/000), romantic loneliness (P=0,000), family loneliness (P=0,035) and social loneliness (P=0.007) in the experimental group receiving the intervention were different from that of the control group. It is recommended that Advisers and therapist’s use of schema therapy rules to rehabilitate women after divorce in order to increase general health, reduce rumination and facilitate social relationships.