عوامل موثر ارتقاء فرهنگ‌كار براي زنان سرپرست‌خانوار بر اساس تحليل ساختاري-تفسيري

با توجه به تغييرات سريع جهاني در قرن حاضر، توسعه ي اجتماعي به عنوان يكي از دستاوردهاي تغييرات فرهنگي جوامع در عرصه هاي مختلف همچون صنعت، اقتصاد و ... بوده است و زنان نيز به عنوان بخشي از يك جامعه مي‌توانند نقش مهمي در اشتغال در يك جامعه داشته باشند. هدف اين پژوهش طراحي مدل تحليل ساختاري- تفسيري (ISM) عوامل موثر ارتقاء فرهنگ كار براي زنان سرپرست خانوار مي باشد. جامعه ي آماري پژوهش شامل 12 نفر از متخصصان مديريت فرهنگي مي باشند كه از بين دانشياران دانشگاه از طريق نمونه گيري همگن انتخاب شدند. روش اين پژوهش به صورت تركيبي مبتني بر روش كيفي و كمي مي باشد. در بخش كيفي ابتدا بر اساس روش ارزيابي انتقادي (CASP) مرتبط ترين تحقيقات مربوط به موضوع فرهنگ كار دسته بندي و بر اساس روش امتياز فراواني در تحقيقات انتخاب شده، 18 عامل موثر بر ارتقا فرهنگ كار زنان بي سرپرست در قالب 5 مولفه فرعي مشخص گرديدند و مورد تحليل دلفي قرار گرفتند. سپس در بخش كمي ابتدا شاخص هاي تاييد شده كد گذاري و بر اساس ماتريس متقابل بين مشاركت كنندگان (12 نفر نخبه) تحقيق توزيع گرديد و با تشكيل ماتريس مخروطي، مدل ساختاري-تفسيري طراحي گرديد. نتايج پژوهش نشان داد، مدل طراحي شده شامل 11 سطح مي باشد كه مهمترين و تاثير گذارترين عامل فرهنگ كار براي زنان بي سرپرست، اصلاح قانون كار به عنوان شاخص مولفه فرعي هنجارهاي فرهنگي مي باشد و كم اثرترين شاخص بر ارتقاي فرهنگ كار، آگاهي بخشي به عنوان يكي از شاخص هاي مولفه فرعي آموزه هاي رسانه اي مي باشد.