ارزيابي و نقد ترجمه استعاره در ترجمه هاي فارسي معاصر قرآن

Evaluation and Critique of Translations of Metaphors in the Contemporary Persian Translations of the Quran

بي شك قرآن كريم كتابي است مقدس كه براي هدايت بشر نازل گشته تا راه و روش زندگي و نيل به كمال را به او نشان دهد و افزون بر اين، كتابي است كه فصيح ترين و بليغ ترين اسلوب هاي بياني در آن به كار رفته است. واضح است كه تدقيق در اين روش هاي بياني در فهم و درك بهتر آيات قرآن بسيار موثراست؛ از جمله اين روش ها كه به وفور در قرآن به كار رفته، استعاره است. در اين ميان، مترجم قرآن بايد تلاش كند با آگاهي كافي، موضوع استعاره و استفاده از نظرات علماي بلاغت و مفسران و نيز محققان قرآني و با بهره گيري از روش هاي مناسب ترجمه، نسبت به انتقال شايسته آن به زبان مقصد مبادرت نمايد. اين تحقيق بر آن است تا ضمن بررسي روش هاي ترجمه استعاره در برخي از مشهورترين ترجمه هاي فارسي معاصر قرآن (مكارم شيرازي، مشكيني، گرمارودي، فولادوند، معزي، صفارزاده، قمشه اي، انصاريان، خرمشاهي و صادقي تهراني)، آن ها را نقد و ارزيابي نمايد تا پس از بيان نكات ضعف و قوت هر يك، شاخص ترين روش ترجمه را در صنعت استعاره معرفي نمايد.

The Quran is undoubtedly a holy book that has been revealed to lead mankind and to present the proper way of living and attainting perfection. Furthermore, it this book which enjoys the most eloquent and subtle styles of expression. It is clear that examining these methods and styles would lead to a better understanding of the ayahs of the Quran. One such method that which has been widely used in the Quran is that of metaphor. The translators of the Quran must strive to appropriately render these metaphors through an adequate awareness of the concept of metaphors and by referring to the comments of rhetoric scholars and interpreters and researchers of the Quran, as well as employing suitable translation methods. The present study was designed to review the methods for translating metaphors in some of the most famous contemporary Persian translations of the Quran: Makarem Shirazi, Meshkini, Garmaroudi, Fooladvand, Moezzi, Safarzadeh, Ghomsheei, Ansariyan, Sadeghi Tehrani, and Khoramshahi. The study critiques and evaluates each translation and presents the most prominent method of translation with regards to metaphors after mentioning the strengths and weaknesses of each translation.