اثربخشي آموزش ذهن آگاهي بر خود مراقبتي زنان مبتلا به ديابت نوع دو

Effectiveness of Mindfulness Training on Self-Care in Women with Type II Diabetes

زمينه و هدف : خودمراقبتي يكي از عوامل مهم در بهبود كيفيت زندگي افراد مبتلا به ديابت است. مداخلات مبتني بر ذهن‌آگاهي مي‌تواند نقش مهمي در افزايش خودمراقبتي افراد مبتلا به ديابت داشته باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش ذهن‌آگاهي در افزايش خودمراقبتي زنان مبتلا به ديابت نوع دو بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش به روش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد انجام شد. جامعه آماري پژوهش متشكل از زنان مبتلا به ديابت مراجعه كننده به انجمن ديابت شهر تهران در سال 1393 بود. افراد نمونه در مرحله نخست بر اساس نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و پس از تكميل پرسش‌نامه خود‌مراقبتي (SDSCA (Summary of Diabetes Self Care Activities، با انتساب تصادفي در دو گروه آزمايشي و شاهد (12 نفر براي هر گروه) قرار گرفتند. گروه آزمايش طي 8 جلسه در معرض آموزش ذهن‌آگاهي قرار گرفت، اما گروه شاهد مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: بين ميانگين نمرات پيش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمايش تفاوت معني‌داري وجود داشت. اين تفاوت در سطح 0/01 > P معني‌دار بود. از اين‌رو، مي‌توان گفت كه آموزش ذهن‌آگاهي موجب افزايش خودمراقبتي زنان مبتلا به ديابت گرديد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش دلالت بر تأثير آموزش ذهن‌آگاهي بر افزايش خودمراقبتي زنان مبتلا به ديابت دارد. بر اين اساس، مي‌توان در مراكز و كلينيك‌هاي ديابت، علاوه بر درمان‌هاي دارويي رايج، از مداخلات مبتني بر ذهن‌آگاهي جهت افزايش خودمراقبتي افراد مبتلا به ديابت استفاده نمود.

Aim and Background: Self-care is one of the most important factors in improving the quality of life (QOL) of individuals with diabetes. Mindfulness-based interventions can have an important role in increasing self-care in individuals with diabetes. The aim of the current research was to evaluate the effectiveness of mindfulness training on increase in self-care in women with type II diabetes. Methods and Materials: This quasi-experiment was conducted with a pretest-posttest design and a control group. The statistical population consisted of women with diabetes referring to the Diabetes Society of Tehran, Iran, in 2015. Initially, the subjects were selected through convenience sampling method, and after completing the Summary of Diabetes Self-Care Activities (SDSCA) questionnaire, they were randomly divided into experimental and control groups (12 individuals per group). The experimental group participated in 8 sessions of mindfulness training, but the control group received no intervention. The gathered data were analyzed using ANCOVA. Findings: There was a significant difference between the pretest and posttest scores of the experimental group (P < 0.01). Therefore, it seems that mindfulness training increased self-care in women with diabetes. Conclusions: The results suggest that mindfulness training increased self-care in women with diabetes. Thus, in diabetes centers and clinics, in addition to the available medical treatments for diabetes, mindfulness-based interventions could be used in order to increase self-care in individuals with diabetes.