مقايسه فعاليت ميوالكتريكي منتخبي از عضلات اندام فوقاني هنگام اجراي پرس سينه در دو روش تمريني تي آر ايكس و پرس سينه نيمكت با هالتر

Comparison of Myoelectric Activity of a Selection of Upper Extremity Muscles while Doing Bench Press in Two Training Methods of TRX and Barbell Bench Press

هدف: ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ به‌منظور بررسي مقايسه فعاليت ميوالكتريكي منتخبي از عضلات اندام فوقاني هنگام اجراي پرس سينه در دو روش تمريني تي آر ايكس و روش تمريني پرس سينه نيمكت با هالتر اجرا شد. روش‌ها: در اين پژوهش 10 دانشجوي رشته تربيت‌بدني كه از نظر جسمي سالم و داراي سابقه ورزشي و تمرينات تي آر ايكس بودند شركت كردند. با استفاده از دستگاه الكترومايوگرافي Bio Vision شانزده كانالِ و الكترودهاي سطحي دو قطبي، فعاليت عضلات سينه‌اي بزرگ، دالي قدامي، سه سر بازويي و ذوزنقه اندازه‌گيري شد. تجزيه‌وتحليل اطلاعات با روش آناليز واريانس با داده‌هاي تكراري براي ارزيابي تفاوت بين سه حالت مورد آزمايش روي يك گروه آزمودني (0/05>p) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميزان فعاليت عضله دالي قدامي در روش (TRX(b در مقايسه با پرس سينه نيمكت با هالتر 85% (0/015=P) و در مقايسه با روش TRX(a) 66% به‌طور معناداري كاهش يافت (0/017=P). باوجوداين، بين پرس سينه نيمكت با هالتر و روش (TRX(a تفاوت معناداري مشاهده نشد (0/65=P)، ميزان فعاليت عضله سينه‌اي بزرگ در روش پرس سينه نيمكت با هالتر در مقايسه با (TRX(a) 133% (P=0/000 و در مقايسه با روش TRX(b) 200% به‌طور معناداري افزايش يافت (0/000=P). ميزان فعاليت عضله سه سر بازويي درروش پرس سينه نيمكت با هالتر در مقايسه با TRX(b) 185% افزايش معنادار يافت (0/023=P). در مقايسه ميانگين رتبه‌هاي عضله ذوزنقه در سه شرايط آزمون پرس سينه مشخص گرديد (TRX(a داراي بالاترين رتبه و روش پرس سينه نيمكت با هالتر داراي كمترين رتبه است و روش پرس سينه نيمكت با هالتر فعاليت الكتريكي كمتري در مقايسه با روش‌هاي (TRX(a و (TRX(b دارد. نتيجه‌گيري: تمرين مقاومتي پرس سينه با تي آر ايكس مي‌تواند به‌عنوان يك تمرين جايگزين و مؤثر براي تمرين پرس سينه نيمكت با هالتر باشد(با توجه به جاگيري كم و قابليت همراه بودن و نصب در همه جا)، زيرا پرس سينه با تي آر ايكس درشيب‌هاي كمِ تنه باعث فعاليت عضلاني نزديك به سطح‌فعالت عضلات در هنگام تمرين پرس سينه نيمكت با هالتر شده است.

Objective: The aim of present research is to compare the myoelectric activity of some chosen upper extremity muscles while doing bench press in two training methods of TRX and barbell bench press. Methods: Ten physically healthy students of physical education with experience in TRX participated in the study. Electromyography Bio Vision sixteen-channel and surface electrodes were used to calculate muscle activity of pectoralis major, anterior deltoeid, triceps brachii and trapezius. Data analysis of variance with repeated measures was used to assess the difference between the three states of the experiment at p<0/05. Results: After performing the relative tests following results were obtained: the activity rate of dolly anterior muscle in TRX(b) method compared to barbell bench press 85% (P=0.015) and TRX(a) 66% decreased meaningfully (P=0.017). However, there were no meaningful difference, between barbell bench press and TRX(a) (P=0.65), the activity rate of pectoralis major muscles in barbell bench press increased by (P=0.000) as compared with 200% (P=0.000) for TRX(b). The activity rate of the triceps brachii in barbell bench press method increased by 185% as compared with TRX(b) (P=0.023). Compared to average ratings of trapezius muscle, it was found that TRX(a) would have the highest rating and the barbell bench press has the lowest and it was also observed that barbell bench press has less electrical activity compared to TRX(a) and TRX(b) methods. Conclusion: Considering these results it can be maintained that TRX bench press resistance training can be an alternative and effective practice for barbell bench press because, given the results, it can be appreciated that TRX bench press, dips low in the trunk, can lead to muscle activity close to the level of muscle activity during the barbell bench press drill.