خصوصيات كمي و كيفي درماتوگليفيك (الگوهاي انگشت نگاري) در افراد مبتلا به اوتيسم شهر اصفهان و مقايسه با بستگان درجه يك

Comparison of Qualitative and Quantitative Characteristics of Dermatoglyphic Patterns of Patients with Autism with Their First-Degree Relatives in Isfahan, Iran

زمينه و هدف : اوتيسم (درخودماندگي)، يك اختلال پيچيده تكاملي از نوع روابط اجتماعي مي‌باشد كه علت اصلي آن ناشناخته است. اتيولوژي اين بيماري هنوز مشخص نشده است كه علل ژنتيكي (وابسته به X) و يا محيطي سبب بروز آن مي‌شود؟. بنابراين، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي خصوصيات كمي و كيفي درماتوگليفيك در افراد مبتلا به اوتيسم و مقايسه با بستگان درجه يك و گروه شاهد بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مورد- شاهدي بر روي 150 بيمار مبتلا به اوتيسم، 150 نفر در گروه شاهد و 150 نفر از خويشاوندان درجه يك بيماران انجام گرفت. پس از اخذ رضايت‌نامه، نحوه توزيع فراواني الگوهاي اثر انگشت شامل لوپ (Loop)، ورل (Whorl) و آرچ (Arch)، شمارش خطوط اثر انگشت (Finger ridge count يا FRC) و تعداد چين‌هاي ثانويه (Secondary creases يا SC) در هر سه گروه بررسي گرديد. در نهايت، داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون‌هاي ANOVA و 2 c در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: فراواني الگوي اثر انگشت Loop در گروه شاهد (79/3 درصد) دو برابر بيماران مبتلا به اوتيسم بود (44/0 درصد) (0/001 > P). همچنين، ميانگين FRC دست راست و چپ در گروه بيماران نسبت به دو گروه مورد (بيماران و خويشاوندانشان) بيشتر بود؛ در حالي كه ميانگين SC دست راست و چپ در گروه بيماران مبتلا به اوتيسم نسبت به دو گروه مورد كمتر به دست آمد و اختلاف آماري معني‌داري مشاهده شد (0/001 > P). نتيجه‌گيري: بيماران مبتلا به اوتيسم داراي الگوي Loop كاهش يافته و افزايش FRC هر دو دست و كاهش SC دو دست نسبت به گروه شاهد مي‌باشند. اين يافته‌ها ثابت مي‌كند كه بيماران مبتلا به اوتيسم داراي زمينه وراثتي در بروز بيماري هستند كه توسط حوادث پري‌ناتال و عوامل استرس‌زاي محيطي ديگر، تقويت و سبب بروز بيماري در آن‌ها مي‌گردد. بنابراين، از اين الگوها مي‌توان جهت تشخيص درصد گرفتاري نوزادان متولد شده مبتلا به اوتيسم استفاده نمود و اقدامات بيشتري جهت تشخيص قطعي انجام داد و درمان‌هاي كمكي را از همان ابتدا شروع كرد.

Aim and Background: Autism is a complex disorder in social relations development and its etiology remains unknown. It is still not clear whether the cause is genetic (X-linked) or environmental. The aim of this study was to evaluate the quantitative and qualitative characteristics of dermatoglyphic patterns in patients with autism and compare them with their first-degree relatives and controls. Methods and Materials: This case-control study was conducted on 150 patients with autism, 150 individuals in the control group, and 150 first-degree relatives of patients. After obtaining informed consents from the participants, the frequency distribution of fingerprint patterns (including loop, whorl, and arch), finger ridge count (FRC), and secondary creases (SC) were assessed in the three groups. The collected data were analyzed using ANOVA and chisquare tests in SPSS software. Findings: The results showed that the frequency of the loop pattern in the control group (3.79%) was twice that in the group of patients with autism (44%) (P < 0.001). Mean right and left hand FRC in the patients with autism was higher than the other two groups (patients and relatives), while the mean right and left hand SC in these patients was lower than the other two groups and this difference was statistically significant (P < 0.001). Conclusions: Patients with autism had reduced loop pattern and increased FRC and reduced SC in both hands compared to the control group. These findings suggest that autism has a genetic background that is intensified by prenatal events and other environmental stressors. Therefore, these templates can be used to detect the percentage of infants born with autism, further measures can be taken for a definitive diagnosis, and treatment can be given from the beginning.