اثربخشي راهبردهاي مديريت فرايندي هيجان در زود انگيختگي نوجوانان دختر مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي: يك پژوهش مورد منفرد

Effectiveness of Strategies of Excitement Process Management on the Impulsivity of Adolescent Girls with Oppositional Defiant Disorder: A Single Case Study

زمينه و هدف : تنظيم هيجان، عامل مهمي در تعيين سلامتي و عملكرد موفق در تعاملات اجتماعي است و تأثير آن بر اختلالات برون‌ريز به دليل ماهيت انعطاف‌پذير دوره نوجواني و پايه‌ريزي الگوهاي رفتار بزرگسالي، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. از اين‌‌رو، مطالعه حاضر با هدف اثربخشي راهبردهاي مديريت فرايندي هيجان در زود انگيختگي نوجوانان دختر مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي انجام شد. مواد و روش‌ها: تعداد سه نفر به شيوه نمونه‌گيري هدفمند از بين كليه دختران نوجوان 18-14 ساله مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي در مدارس شهرستان نجف‌آباد انتخاب شدند. پژوهش حاضر در چارچوب طرح‌هاي تجربي تك آزمودني با استفاده از طرح خطوط پايه چندگانه‌اي پلكاني اجرا شد. بعد از موقعيت خط پايه، طي هشت جلسه مداخله انفرادي، آموزش راهبرد‌هاي مديريت فرايندي هيجان مبتني بر مدل Gross به آزمودني‌ها ارايه گرديد و يك ماه بعد، طي سه ماه متوالي مورد پيگيري قرار گرفتند. آزمودني‌ها با استفاده از پرسش‌نامه زود انگيختگي Barratt (Barratt Impulsiveness Scale يا BIS)، 11 بار (4 بار خط پايه، 4 بار مداخله و 3 بار پيگيري) مورد ارزيابي قرار گرفتند. شاخص‌هاي تغييرات روند، شيب، اندازه اثر، شاخص Cohen و تفسير فراز و فرود در نرم‌افزار SPSS ارايه گرديد. يافته‌ها: مداخله مورد نظر موجب كاهش نمرات زود انگيختگي شد. بازبيني نمودارهاي اثربخشي و اندازه ضريب تأثير نيز بيانگر اثر معني‌دار و قابل توجه شدت مداخله مورد نظر براي هر سه آزمودني در متغيرهاي مورد بررسي بود. نتيجه‌گيري: راهبردهاي مديريت فرايندي هيجان در زود انگيختگي نوجوانان دختر مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي مؤثر است. از اين‌رو، تلويحات كاربردي مطلوبي در زمينه پيشگيري و درمان اختلال نافرماني مقابله‌اي دارد.

Aim and Background: Emotion regulation is a key factor in determination of health and successful performance in social interactions and its effect on exocrine dysfunction is of particular importance due to the flexible nature of adolescence and foundations of adult behavioral patterns. Therefore, the aim of this study was to determine the effectiveness of excitement process management strategies on the impulsivity of adolescent girls with oppositional defiant disorder (ODD). Methods and Materials: In the present study, 3 subjects were selected using purposive sampling method from among all 14-18 year old adolescents with ODD in schools of Najafabad (Isfahan, Iran). This study was implemented within the framework of a single-subject experimental design using stepwise multiple baseline design. After baseline, excitement process management strategies were presented to subjects based on Gross model during 8 individual intervention sessions. After one month, follow-up was conducted during 3 consecutive months. Using the Barratt Impulsiveness Scale (BIS), the subjects were assessed 11 times (4 times for baseline, 4 for intervention, and 3 for follow-up). The indexes of process changes, slope, and effect size, Cohen's coefficient, and interpretation of ups and downs were presented in SPSS software. Findings: The intervention reduced the subjects' impulsiveness scores. Review of the effect coefficient size and the effectiveness charts indicates the remarkable and significant effect of intervention intensity for all three subjects in all studied variables. Conclusions: The results showed that excitement process management strategies are effective on the impulsivity of adolescent girls with ODD. Therefore, it has satisfactory practical implications in the treatment and prevention of ODD.