اثربخشي درمان شناختي - رفتاري (CBT) گروهي بر كاهش اختلال سازگاري در سالمندان

Effectiveness of Group Cognitive Behavioral Therapy on Reduction of Adjustment Disorder in the Elderly

زمينه و هدف : پژوهش حاضر با هدف اثربخشي درمان شناختي- رفتاري (Cognitive behavioral therapy يا CBT) گروهي بر كاهش اختلال سازگاري در سالمندان انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع كاربردي و نيمه آزمايشي و جامعه آماري آن شامل سالمنداني بود كه براي درمان يا ارتقاي سطح روان‌شناختي خود به مراكز توان‌بخشي روزانه سالمندان و كانون جهانديدگان تهران مراجعه كرده بودند. نمونه‌‌ها به صورت در دسترس و به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. ابتدا پرسش‌نامه رويدادهاي مهم زندگي (Chief Life Events Inventory يا CIEI) و سپس پرسش‌نامه استاندارد معاينه مختصر وضعيت شناختي (Mini Mental Status Examination يا MMSE) به همراه مصاحبه باليني اجرا گرديد. در مرحله بعد، با اجراي پرسش‌نامه سازگاري Bell (Bell Adjustment Inventory يا BAI)، افراد مبتلا به اختلال سازگاري بر اساس Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5 th Edition (DSM-5) انتخاب شدند. از بين افراد مبتلا به اختلال سازگاري، 30 نفر به طور تصادفي انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره شامل گروه آزمايش (اجراي مداخله CBT) و شاهد (در ليست انتظار) قرار گرفتند. سپس پس‌آزمون و پيگيري يك ماهه بر روي هر دو گروه اجرا گرديد. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي آزمون‌هاي تعقيبي Tukey و تحليل وارايانس، تفاوت معني‌داري بين ميانگين نمرات پس‌آزمون و پيگيري گروه آزمايش در كاهش اختلال سازگاري كل در سالمندان وجود داشت (0/001 = P). نتيجه‌گيري: مداخله CBT بر اختلال سازگاري سالمندان مؤثر مي‌باشد.

Aim and Background: The aim of this study was the evaluation of the effectiveness of group cognitive behavioral therapy (CBT) on the reduction of adjustment disorder in elderly individuals. Methods and Materials: This was a semi-experimental and empirical study. The statistical population consisted of elderly individuals referring to daily rehabilitation centers and the Institute of Jahan Didegan in Tehran, Iran, for treatment and promotion of their psychological status. Subjects were selected via simple random and convenience sampling method. First, the Critical Life Event Inventory (CIEI) and Mini-Mental State Examination (MMSE) were completed through clinical interviews. Then, by performing the Bell Adjustment Inventory (BDI), those with adjustment disorder were identified based on the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5th Edition (DSM-V) criteria. Among the individuals with adjustment disorder, 30 elderly individuals were selected randomly and divided into 2 groups (N = 15 in each) of cognitive-behavior therapy (experimental) and control (waiting list). Finally, the posttest and 1-month fallow-up were conducted for both groups. Findings: ANOVA and Tukey test results revealed that there was a significant difference between the mean posttest and follow-up scores of the cognitive-behavioral therapy group on the reduction of adjustment disorder in elderly individuals (P = 0.001). Conclusions: CBT was effective on reducing adjustment disorder in elderly individuals.