مكان يابي اسكان موقت پس از زلزله (مطاله موردي شهر اصفهان )

The Selection of Site for Temporary Sheltering After the earthquake (Case Study of Isfahan)

پژوهش حاضر بر آن است تا مكان‌‌هاي بهينه اسكان موقت آسيب ديدگان از زلزله‌اي احتمالي را در شهر اصفهان، كه در آن پتانسيل و قابليت اسكان سريع افراد آسيب ديده از بحران زلزله وجود داشته باشد مورد پيش بيني قرار داده و با برنامه-ريزي صحيح و علمي، مديريت بحران زلزله را با ايجاد تسهيلات لازم جهت شناخت مكان‌هاي مناسب اسكان موقت ياري نمايد. نوع پژوهش حاضر بر اساس هدف كاربردي است و روش مطالعه پژوهش با توجه به ماهيت و موضوع تحقيق توصيفي – تحليلي مي‌باشد. در اين مطالعه با استفاده از معيارهاي اساسي مانند كاربري‌هاي ناسازگار و سازگار، دسترسي و تراكم جمعيتي و ترا فيكي با استفاده از روش تحليل گسترش يافته چانگ (AHP) و بهره‌گيري از منطق فازي معيارهاي تعيين شده توسط كارشناسان و متخصصين وزن دهي شد و در نهايت توسط تحليل‌هاي فازي در سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) بصورت وزني همپوشاني شدند. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد مناطق حاشيه زايندرود كه داراي فضاهاي باز كافي و در عين حال سازگار با كاربري هاي اطراف مي باشند، داراي پتانسيل نسبتاً بهتري براي استقرار آسيب ديدگان هستند، در مقابل مناطقي مانند بخش‌هاي شمالي شهر به جهت عدم وجود كاربري‌هاي امدادي و بيمارستاني و عدم فضاي كافي و داراي ارزش برنامه‌ريزي، داراي كم‌‌ترين قابليت ممكن براي برنامه‌ريزي اسكان موقت زلزله زدگان مي باشند.

Since the most basic needs of earthquake victims is to have a shelter and that after the earthquake, we can’t quickly provide suitable places for earthquake victims, before the occurrence of such crises, we should provide appropriate places in terms of (urban accessibility, security, avoidance of risk prone areas, etc.) for such victims. Therefore, the present study is to predict the best places for temporary housing of victims of the potential earthquake in the city of Isfahan. The type of this research is practical and the method of it is analytical documentary. In this study, by using basic standards of compatible and incompatible applications, accessibility and density of population and traffic by using the method of network analysis (AHP) and the use of fuzzy logic, standards set by the experts were measured and finally by the fuzzy analysts of geographic information system (GIS) were overlapped on weight. The results of this study indicate that parts of the area with sufficient open spaces and at the same time compatible with surrounding land uses have relatively better potential for establishment of victims. In return, regions such as the northern parts of the city due to the lack of rescue and rehabilitation uses and absence of adequate and valuable planning space have the least possible capacity of planning for temporary housing of earthquake victims.