ﺑﺮرﺳﻲ ارﺗﺒﺎط ﺳﻨﺪروم ﭘﻴﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ، ﺗﻮان ﻫﻮازي و ﺗﻮان ﺑﻲ ﻫﻮازي در داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ

ﻫﺪف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ ﺳﻨﺪروم ﭘﻴﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ، ﺗﻮان ﻫﻮازي و ﺗﻮان ﺑﻲ ﻫﻮازي در داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﺑﻮد. ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﺪاد 367 ﻧﻔﺮاز داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ5 ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و از ﻣﻴﺎن آﻧﺎن 40 ﻧﻔﺮ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﺮه ﺳﻨﺪروم ﭘﻴﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﻲ را ﺑﺪﺳﺖ آورده و داراي ﺗﻤﺎم ﺷﺮاﻳﻂ ﻻزم ﺑﺮاي ﺷﺮﻛﺖ در ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آزﻣﻮدﻧﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻴﺰان ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ ﺑﻚ و ﺳﻨﺪروم ﭘﻴﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﻲ ﺑﺮاﺳﺎس ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮد ﮔﺰارﺷﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻮان ﻫﻮازي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن زﻳﺮ ﺑﻴﺸﻴﻨﻪ ﻳﻚ ﻣﺎﻳﻞ دوﻳﺪن و آزﻣﻮن رﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. از ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﻔﻲ و ﻣﻌﻨﻲ داري ﺑﻴﻦ ﺳﻨﺪروم ﭘﻴﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ)0/86- r = وp<0/05 ( و ﺗﻮان ﻫﻮازي 0/71 –r = و p<0/05( را ﻧﺸﺎن داد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ،ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪﻧﻲ ﻣﻨﻈﻢ ﺑﻪ وﻳﮋه ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﻫﻮازي ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻛﺎﻫﺶ ﻋﻼﻳﻢ ﺳﻨﺪروم ﭘﻴﺶ از ﻗﺎﻋﺪﮔﻲ اﺛﺮ ﮔﺬار ﺑﺎﺷﺪ.