راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺎ ﺧﻼﻗﻴﺖ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ادارات ورزش و ﺟﻮاﻧﺎن اﺳﺘﺎن ﻟﺮﺳﺘﺎن

ﻫﺪف از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺎ ﺧﻼﻗﻴﺖ در ﻛﺎرﻛﻨﺎن ادارات ورزش و ﺟﻮاﻧﺎن اﺳﺘﺎن ﻟﺮﺳﺘﺎن ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﺑﻮد. ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎري را 100 ﻧﻔﺮ از ﻛﺎرﻛﻨﺎن ادارات ورزش و ﺟﻮاﻧﺎن اﺳﺘﺎن ﻟﺮﺳﺘﺎن در ﺳﺎل 1393 ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﻧﺪ. اﺑﺰار ﺟﻤﻊ-آوري اﻃﻼﻋﺎت را 4 ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﺮدي، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ )دﻧﻴﺴﻮن، 2000(، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﻻوﺳﻮن، 2003 و ﺳﻨﺠﺶ ﻣﻴﺰان ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ، 1386 ﺗﺸﻜﻴﻞ دادﻧﺪ. ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺿﺮﻳﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﻴﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﺑﻪ روش ﮔﺎم ﺑﻪ ﮔﺎم اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ )0/05≤P(. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ )0/696=r( و اﺑﻌﺎد آن ﺷﺎﻣﻞ درﮔﻴﺮ ﺷﺪن در ﻛﺎر )0/700=r(، ﺳﺎزﮔﺎري )0/638=r(، اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﻳﺮي )0/707=r( و رﺳﺎﻟﺖ )0/624=r( و اﺳﺘﻘﺮار ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ )0/471=r( و اﺑﻌﺎد آن ﺷﺎﻣﻞ داﻧﺶآﻓﺮﻳﻨﻲ )0/286=r(، ﺟﺬب داﻧﺶ )0/392=r(،ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ داﻧﺶ )0/303=r(، ذﺧﻴﺮه داﻧﺶ )0/438=r(، ﻛﺎرﺑﺮد داﻧﺶ )0/511=r( و اﻧﺘﺸﺎر داﻧﺶ )0/481=r(ﺑﺎ ﺧﻼﻗﻴﺖ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد داﺷﺖ. ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ 48/5 درﺻﺪ، اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﻳﺮي 50 درﺻﺪ و اﻧﺘﺸﺎر داﻧﺶ 26/1 درﺻﺪ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﻛﻲ از ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮدن ﻧﻘﺶ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و اﺳﺘﻘﺮار ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ ﺑﺮ ﺧﻼﻗﻴﺖ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ادارات ورزش و ﺟﻮاﻧﺎن استان ﻟﺮﺳﺘﺎن ﺑﻮد.