بررسي اثربخشي آموزش روابط اجتماعي مبتني بر بازي بر مبناي هوش ميان فردي Gardner بر مهارت اجتماعي و شادي كودكان پيش دبستاني

The Effectiveness of Social Relations Training Based on Playing Game with Gardner Interpersonal Intelligence on Social Interaction and Happiness of Pre-school Children

زمينه و هدف ماهيت پيچيده رفتار كودكان، بررسي و به كارگيري درمان هاي جديد را ايجاب مي كند. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين تاثير آموزش روابط اجتماعي مبتني بر بازي بر مبناي هوش ميان فردي Gardner بر مهارت اجتماعي و شادي كودكان پيش دبستاني بود. مواد و روش ها اين مطالعه به روش آزمايشي و به صورت پيش آزمون- پس آزمون همراه با گروه شاهد انجام شد. ابتدا يكي از مراكز پيش دبستاني با روش نمونه گيري خوشه ايچند مرحله اي به صورت تصادفي انتخاب گرديد و تمام كودكان آن مركز با استفاده از پرسش نامه مهارت هاي اجتماعي Matson (Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters يا MESSY) جهت بررسي ميزان مهارت اجتماعي مورد بررسي قرار گرفتند و در نهايت، 24 نفر كه نمره پايين تري كسب كردند، انتخاب گرديدند و در دو گروه آزمايش و شاهد قرار داده شدند. مادران همه آزمودني ها قبل و بعد از مداخله، مقياس هوش چندگانه Gardner، پرسش نامه شادي كودكان مبتني بر مقياس شادكامي آكسفورد (Oxford Happiness Inventory يا OHI) تطبيق داده شده براي كودكان و مقياس MESSY را تكميل نمودند. گروه آزمايش 12 جلسه تحت آموزش روابط اجتماعي مبتني بر بازي بر مبناي هوش ميان فردي Gardner قرار گرفتند. يافته ها تفاوت معني داري بين ميزان شادي و مهارت اجتماعي گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد وجود داشت (0/050 > P). نتيجه گيري بر اساس نتايج به دست آمده از پژوهش حاضر، توصيه مي گردد از آموزش روابط اجتماعي مبتني بر مقياس هوش ميان فردي Gardner جهت افزايش مهارت هاي اجتماعي و شادي كودكان پيش دبستاني استفاده شود.

Aim and Background: Multidimensional and complex nature of children’s behavior requires usage of modern treatments. The aim of this study was to determine the effectiveness of social relations training on social interaction and happiness in pre-school children, based on playing the game with Gardner interpersonal intelligence. Methods and Materials: This experimental study was conducted by using pretest and posttest with a control group. The children of one of the pre-school centers were selected randomly by multistage cluster sampling and all of them were examined by Matson evaluation of social skills with youngsters (MESSY) scale. Twenty-four children, with the lowest scores, were selected and placed in experimental and control group groups. All the mothers' subjects filed out MESSY, Gardner multiple intelligence and Oxford happiness questionnaires, adjusted for children, before and after the intervention. The experimental group was trained social relation-based playing for twelve sessions, according to Gardner interpersonal intelligence. Findings: A significant difference between the experimental and control groups (P < 0.050) was observed in social skills. Conclusions: These findings recommend that social relations training, based on Gardner interpersonal intelligence, could be used to increase the social interaction and happiness in pre-school children.