عنوان مقاله :
مقايسه تعادل ورزشكاران 11 تا 14 سالِ با و بدون زانوي پرانتزي
عنوان به زبان ديگر :
Comparing the Balance of Male Athletes Aged 11-14 Years With and Without Genu Varum
پديد آورندگان :
حسيني، رضا دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي، رشت، ايران , نورسته، علي اصغر دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي، رشت، ايران , نعمتي، نظام دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي، رشت، ايران
كليدواژه :
زانوي پرانتزي , تعادل پويا , تعادل ايستا
چكيده فارسي :
هدف حفظ تعادل يكي از اساسيترين عملكردهاي سيستم عصبيعضلاني در انجام تمامي فعاليتهاي ساده و پيچيده ورزشي است. ناهنجاريهاي اسكلتيعضلاني بهويژه ناهنجاريهاي زانوي پرانتزي دراندام تحتاني ميتواند بر بيومكانيك بدن تأثير بگذارد. هدف از اين تحقيق، مقايسه تعادل ورزشكاران 11 تا 14سال با و بدون زانوي پرانتزي بود.
روش ها اين تحقيق كاربردي و از نظر روش، علّيمقايسهاي است. از 580 ورزشكار نوجوان غيرحرفهاي پسر شهرستان مريوان در رشتههاي هندبال، واليبال و بسكتبال كه در هفته سه جلسه تمرين داشتند،21 نفر با ناهنجاري زانوي پرانتزي با ميانگين سني 1/22±13/15 سال، قد 2/32±1/68 متر و وزن 4/48±51/23 كيلوگرم و 21 نفر بدون ناهنجاري با ميانگين سني 95/17±12/1 سال، قد 1/45±1/67 متر و وزن 3/48±49/49 كيلوگرم براي بررسي نهايي انتخاب شدند. ناهنجاري زانو پرانتزي با كوليس اندازهگيري شد. از آزمون باس استيك جهت ارزيابي تعادل ايستا و از آزمون Y براي ارزيابي تعادل پويا استفاده شد. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون تي گروههاي مستقل استفاده شد.
يافته ها نتايج نشان داد بين تعادل ايستا در ورزشكاران با ناهنجاري زانوي پرانتزي و سالم تفاوت معنيداري وجود ندارد (P=0/61) درحاليكه بين تعادل پويا و ناهنجاري زانوي پرانتزي تفاوت معنيداري بين دو گروه در جهتهاي خلفيداخلي ( P=0/003) و خلفيخارجي ( P=0/004) مشاهده شد.
نتيجه گيري بروز اثرات منفي ناهنجاري بر تعادل نيازمند گذشت زمان است. بنابراين ميتوان نتيجه گرفت كه انجام اقدامات پيشگيرانه و تمرينات مناسب در سنين پايين ممكن است اثرات منفي ناهنجاري بر تعادل را كاهش دهد.
چكيده لاتين :
Objective Maintaining balance is one of the most important functions of neuromuscular system in performing
all simple and complex¬ sports activities. Musculoskeletal deformities especially, genu varum
in the lower extremity, can negatively affect the body’s biomechanics. The aim of this study was to the
compare the balance of male athletes aged 11-14 years with and without genu varum.
Methods This study has a causal-comparative design. From a total of 580 amateur adolescent male
athletes in basketball, handball and volleyball living in Marivan County, who had training three sessions
per week, 21 with genu varum (Mean±SD of age=13.15±1.22 years; Mean±SD of height=1.68±2.32 cm;
Mean±SD of weight=51.23±4.48 kg) and 21 with no genu varum (Mean±SD of age=12.95±1.17 years;
Mean±SD of height=1.67±1.45 cm; Mean±SD of weight=49.49±3.48 kg) were recruited. Their genu varum
deformity was assessed using a caliper. Static and dynamic balance was evaluated by Bass Stick test and Y
Balance test, respectively. Data analysis was performed using independent samples t-test.
Results There was no significant difference in static balance between those with and without genu varum
(P=0.61), while their dynamic balance was significantly different in posteromedial (P=0.003) and posterolateral
(P=0.004) directions.
Conclusion Negative effect of knee deformity on balance are turned out over time. Preventive measures
and appropriate exercises at an early age may reduce the negative effects of deformities on balance.
عنوان نشريه :
بيومكانيك ورزشي