ﺗﺎﺛﯿﺮ ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﮐﺴﻨﺘﺮﯾﮏ ﻓﻠﮑﺴﻮرﻫﺎي آرﻧﺞ ﺑﺮﻣﯿﻮﮔﻠﻮﺑﯿﻦ،G-CSF، ﻣﯿﻠﻮﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاز و ﭘﺮوﺳﺘﺎﮔﻼﻧﺪﯾﻦ 2 E

ﻣﻘﺪﻣﻪ و ﻫﺪف : واﺳﻄﻪ ﻫﺎي اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در دوره ﺑﺎزﯾﺎﻓﺖ و ﺳﺎزﮔﺎري دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻫﻤﯿﺖ ﻋﻤﻠﮑﺮد آﻧﻬﺎ در ﺛﺒﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﯿﻮﻓﯿﺒﺮﯾﻠﯽ و ﺗﺎﺛﯿﺮات ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ ﺑﺮﺳﻠﻮ ل ﻫﺎي ﻣﯿﻮﻓﯿﺒﺮﯾﻠﯽ اﺳﮑﻠﺘﯽ اﺳﺖ. ﭘﺎﺳﺦ اﯾﻦ واﺳﻄﻪ ﻫﺎ ﯾﮏ ﺳﺎزوﮐﺎرﻣﺘﻤﺎﯾﺰ و ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺳﺖ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﺎزﮔﺎري ﺳﻠﻮﻟﯽ ﺑﻪ اﺳﺘﺮس ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻃﯿﻒ وﺳﯿﻌﯽ از اﺳﺘﺮس ﻫﺎي ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺗﺤﺮﯾﮑﺎت ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ را در ﺑﺮﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺳﺎزوﮐﺎر اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻫﻨﻮز ﺑﺪرﺳﺘﯽ روﺷﻦ ﻧﯿﺴﺖ.ﻫﺪف از اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮات ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺮوﻧﮕﺮا در ﻣﻔﺼﻞ آرﻧﺞ ﺑﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮاتMb ، PGE2 ,G-CSF,MPO ﺑﻮد. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ:اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﺎرﺑﺮدي اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن و ﭘﺲ آزﻣﻮن در ﯾﮏ ﮔﺮوه اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري 120 ﻧﻔﺮ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﺧﺘﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن ﺑﻮدﻧﺪ. از ﻣﯿﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﻮق ،20 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ روش ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه ﺷﺪﻧﺪ. آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎ ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﻧﻘﺒﺎﺿﺎت اﮐﺴﻨﺘﺮﯾﮏ ﺑﺎ وزﻧﻪ) 80 درﺻﺪ RM (را 3 ﺳﺖ ﺑﺎ 12 ﺗﮑﺮار و 2 دﻗﯿﻘﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ،روي ﻋﻀﻼت ﺑﺰرگ دﺳﺖ و ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادﻧﺪ.ﻗﺒﻞ ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ و دو ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ،ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﻮن اﺧﺬ ﺷﺪ.ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ، ﺟﺪاول و اﻧﺤﺮاف اﺳﺘﺎﻧﺪارد،آزﻣﻮن ﮐﻠﻤﻮﮔﺮاف - اﺳﻤﯿﺮﻧﻮف، آزﻣﻮن ﻟﻮﯾﻦ و آﻧﺎﻟﯿﺰ وارﯾﺎﻧﺲ ﺑﺎ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي ﻫﺎي ﻣﮑﺮر اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ: ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ واﺳﻄﻪ ﻫﺎي اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﭘﺲ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ. اﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات p = 0/012) Mb و (p = 0/08) MPO ﻣﻌﻨﺎدارﻧﺒﻮدﻧﺪ و ﻓﻘﻂ p= 0/000) G-CSF ( و p = 0/001) PGE2( ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻌﻨﺎدار داﺷﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎداري ﺗﻮﺳﻂ آزﻣﻮن ﺗﻌﻘﯿﺒﯽ ﺑﻮﻧﻔﺮوﻧﯽ ﻫﻢ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي ﻌﺎﻟﯿﺖ اﮐﺴﻨﺘﺮﯾﮏ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺳﺎرﮐﻮﻣﺮﻫﺎ ﺷﺪه ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﯾﻦ آﺳﯿﺐ ﻇﻬﻮر ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻬﺎ در ﺧﻮن ﺑﻮدﻧﺪ. از ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﺳﺦ اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﮐﺴﻨﺘﺮﯾﮏ ﻧﻔﻮذ ﻟﮑﻮﺳﯿﺘﻬﺎ در ﺧﻮن و ﺑﺎﻓﺘﻬﺎي آﺳﯿﺐ دﯾﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻄﺎﺑﻖ آن ﻋﻀﻼت ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺪﻧﯿﺎل آن ﻏﺸﺎي ﺳﺎرﮐﻮﭘﻼﺳﻤﯿﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ آﺳﯿﺐ دﯾﺪه،ﻓﯿﺒﺮﻫﺎي ﻋﻀﻼﻧﯽ ﭘﺎره و ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻬﺎي ﻋﻀﻼﻧﯽ در ﺧﻮن اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي آﺳﯿﺐ ﻏﺸﺎي ﭘﻼﺳﻤﺎﯾﯽ اﺳﺖ. در اﺛﺮ ﺳﺎزﮔﺎري آﺳﯿﺐ ﻋﻀﻼﻧﯽ و ﮐﻮﻓﺘﮕﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ.