روابط مسكو ـ تل‌آويو و منافع جمهوري اسلامي ايران در سوريه

روسيه و رژيم صهيونيستي در حوزه‌هاي سياسي، نظامي، اقتصادي و فرهنگي، پيوندهاي عميق تاريخي دارند. نقش مهم روسيه در تحولات بين­ المللي به‌ويژه بحران سوريه، رژيم صهيونيستي را به گسترش روابط با روسيه واداشته است. فارغ از عوامل و انگيزه­ هاي شكل‌دهنده نزديكي روسيه و رژيم صهيونيستي، سطح مناسبات ديپلماتيك فعلي بين آنها بيانگر وجود روابط شبه ­راهبردي بين مسكو ـ تل ­آويو است. ازسوي‌ديگر، جمهوري ­اسلامي ­ايران به‌عنوان يكي از شركاي مهم سياسي، نظامي و اقتصادي روسيه در منطقه مطرح است و سياست روسيه در غرب آسيا و مداخله نظامي در بحران سوريه، همكاري دو كشور را افزايش داده است. با درنظرگرفتن ملاحظات فوق، اين سؤال مطرح مي­شود كه راهبردي‌شدن روابط مسكو و تل­آويو چه تأثيري بر منافع و پيشبرد اهداف جمهوري اسلامي ايران در سوريه داشته است؟ فرضيه ­اي كه در پاسخ به اين سؤال در پژوهش حاضر مورد آزمون قرار گرفته اين است كه مناسبات گسترده و راهبردي مسكو و تل ­آويو و جايگاه مهم رژيم صهيونيستي در سياست­ هاي منطقه­ اي و بين ­المللي روسيه باعث شده است تا روسيه موانعي در راه پيشبرد اهداف سياسي، نظامي و اقتصادي جمهوري اسلامي ايران در سوريه ايجاد كند. روش تحقيق در اين مقاله تبييني است و روش گرد­آوري داده ­ها، كتابخانه­اي ـ اينترنتي است و به‌منظور تحليل علمي و نظري مسئله پژوهش از نظريه موازنه قوا در چارچوب مكتب نو واقع­ گرايي بهره­ گرفته شده است.

this article has no abstract