تحليل نقش مهاجرت (روستا- شهر) در شكل‌گيري و گسترش مشاغل غيررسمي در شهر ايلام

رشد بي‌سابقۀ جمعيت و نيروي كار شهري، يكي از جنبه‌هاي نگران‌كنندۀ توسعه از دهۀ 1950 به بعد بوده است. ناتواني در تأمين اشتغال پايدار براي نيروي كار فزاينده، يكي از مستحكم‌ترين موانع در مقابل تحولات اقتصادي و اجتماعي در شهرهاي كشورهاي در حال توسعه به شمار مي‌آيد. در شهر ايلام بيكاري، مسئلۀ عمده و مشكل بزرگي است كه هر ساله با توجه به افزايش جمعيت نيازمند توجه ويژه‌اي مي‌باشد. اين شهر به دليل مركزيت سياسي، اقتصادي و اجتماعي استان هر ساله شاهد خيل عظيم مهاجران از اقصي نقاط استان است و بر تعداد افراد جوياي كار و نيازمند فرصت‌هاي شغلي آن افزوده مي‌شود كه در صورت عدم برنامه‌ريزي و سرمايه‌گذاري‌هاي بزرگ جهت اشتغال سالم آنان، شاهد گسترش طبيعي مشاغل غيررسمي و بي‌قاعده در شهر خواهيم بود. روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي- تحليلي و مطالعۀ آن، مبتني بر عمليات ميداني (مشاهدۀ مستقيم، تكميل پرسشنامه‌هاي مختلف) و بهره‌گيري از اسناد و مدارك موجود است. جامعۀ آماري تحقيق (n) شامل كليۀ شاغلان در بخش غيررسمي شهر ايلام مي‌باشد و حجم نمونه (N) طبق فرمول كوكران، به تعداد 383 مورد برآورد گرديد. شيوۀ نمونه‌گيري، تصادفي خوشه‌اي و چندمرحله‌اي از مناطق مركزي شهر ايلام است. براي بررسي روايي و پايايي تحقيق از شيوۀ روايي صوري و محتوايي و روش بازآزمايي پرسشنامه استفاده شد كه ضريب پايايي آن، 82 درصد به دست آمد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه فقدان اشتغال رسمي و عدم سرمايۀ كافي و تحصيلات مناسب، سبب افزايش شاغلان بخش اقتصاد غيررسمي در شهر ايلام شده است. مهاجرت‌هاي روستا- شهري نيز نقش بسزايي در گسترش و ايجاد اين بخش از اقتصاد دارد. محل سكونت اكثر شاغلان در بخش غيررسمي شهر ايلام هم مناطق حاشيه‌نشين و فقيرنشين است.

this article has no abstract