بررسي ميزان تحقق پذيري كاربريهاي مسكوني طرح تفصيلي با استفاده از سامانهGIS در بخشي از هسته مركزي شهر قزوين

فاقد عنوان لاتين

گسترش شهر ها و شهرنشيني و به دنبال آن مشكلات خاص شهرنشيني تهيه و اجراي طرحهاي توسعه شهري (جامع و تفصيلي) را ضروري ساخته است. نكته اي كه بايد در مورد اين طرحها بدانيم اينكه در عمل چقدر موفق، كارآمد و قابل اجرا بوده اند. در اين تحقيق به بررسي ميزان تحقق پذيري كاربريهاي مسكوني طرح تفصيلي (در بخشي از هسته مركزي) شهر قزوين پرداخته شده است. روش تحقيق در اين پژوهش روش توصيفي – تحليلي بوده كه اطلاعات از طريق مطالعات اسنادي، كتابخانه اي و ميداني جمع آوري شده است. از روش توصيفي جهت شناخت محدوده مورد مطالعه با استفاده از GIS وضع موجود و طرح تفصيلي كاربريها در محدوده مورد مطالعه تحليل گرديد. با توجه به فرضيه تحقيق به نظر مي رسيد كه در برخي از نقاط محدوده مورد مطالعه (در طرح تفصيلي)، كاربريهاي مسكوني به تجاري تغيير يافته است. مساحت كل محدوده برابر 115/5 هكتار است و مساحت كاربريهاي مسكوني در طرح تفصيلي برابر 62/8 هكتار است كه برابر 0.54 محدوده است. مساحت تغيير كاربري مسكوني برابر 4/4 هكتار است كه بيشترين ميزان تغيير كاربري به تجاري بوده با مساحتي برابر 2/7 هكتار است. بنابراين فرضيه تحقيق مورد قبول است و كاربري مسكوني در برخي نقاط محدوده به تجاري تغيير يافته است. علت اين امر قرار گرفتن محدوده در قطب مركزي شهر و وجود مراكز تجاري و ساير مراكز مهم در آن است. در نهايت پيشنهاد مي گردد كه راهكارهايي كه باعث تحقق كاربري مسكوني در اين محدوده گرديده، در ساير قسمتهاي شهر هم اجرا گردد. و نيز در توزيع مراكز تجاري و ساير مراكز آموزشي،درماني، فرهنگي و... در اين بخش نسبت به ساير بخشهاي شهر تعادل وجود داشته باشد تا از تمركز در هسته اصلي كاسته شود.