ساختار حقوقي حفاظت از تنوع زيستي و بهره‌برداري از منابع ژنتيكي اعماق درياها

حفاظت و بهره‌برداري از منابع ژنتيكي مناطق دريايي خارج از صلاحيت ملي نيازمند ساختاري حقوقي است كه به‌دليل ناشناخته بودن در زمان تصويب كنوانسيون حقوق درياها پيش‌بيني نشده است. كنوانسيون تنوع‌زيستي به‌منابع ژنتيكي دريايي در قلمرو سرزميني دولت‌هاي عضو پرداخته است، در حالي‌كه كنوانسيون حقوق درياها براي بهره‌برداري از منابع ژنتيكي درياهاي آزاد و اعماق درياها هيچ تصريحي ندارد. اين نوشتار درصدد است تا نقش كنوانسيون تنوع‌زيستي و كنوانسيون حقوق درياها در شكل‌گيري ساختار حقوقي آتي استخراج و بهره‌برداي از منابع ژنتيكي اعماق درياها را بررسي تحليلي نمايد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهند كه شناسايي منابع ژنتيكي در كنوانسيون تنوع‌زيستي از يك‌طرف و شناسايي رژيم ميراث مشترك بشريت در كنوانسيون حقوق درياها از طرف‌ديگر مي‌توانند الگويي مناسب براي پيش‌بيني ساختار حقوقي حفاظت از تنوع‌زيستي و بهره‌برداري از منابع ژنتيكي اعماق درياها در قالب موافقت‌نامه اجرايي باشند.