شناسايي مولفه‌هاي اخلاقي كشتي‌گير ايراني

ورزش با رويكرد اخلاق در جامعه امروزه از ضروريات است كه مي تواند ضامن بقا و توسعه روزافزون آن گردد. با توجه به خصوصيات پهلواني ورزش كشتي در ايران هدف اين تحقيق شناسايي مولفه‌هاي اخلاق كشتي‌گير ايراني بود. اين تحقيق تركيبي و جامعه آماري آن در دو طيف نخبگان و در مرحله بعد كشتي گيران بودند كه نخبگان به صورت هدفمند و كشتي گيران به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار تحقيق شامل پرسشنامه حاصل از روش دلفي با نخبگان بود كه با روايي و پايايي مناسب توسط نمونه هاي آماري تكميل و داده ها توسط نرم افزار اس پي اس اس و ليزرل تحليل گرديد. نتايج نشان داد كه اخلاق در يك كشتي گير ايراني مي‌تواند شامل چهار مولفه احترام به خود، حريف، كشتي و جامعه باشد. همچنين احترام به خود شامل دوپينگ، بهداشت بدن، سلامت روح، احترام به حريف شامل مصافحه، صبوري و مراعات، احترام به كشتي شامل مرشد شناسي، فلسفه‌ محوري، قانون مندي و احترام به جامعه شامل هواداران، آشنايي با رسانه و كمك‌هاي محلي بود. بنابراين طيف وسيعي از اخلاقيات در گذر زمان مي‌تواند در يك ورزشكار متجلي گردد كه بنابر نسبي و يا مطلق بودن شاخص‌هاي اخلاقي و عرفي وجود و يا عدم وجود آن را در گذر زمان و مكان مي‌توان بررسي كرد.كشتي گيران ايراني بنا به فلسفه كشتي در بطن تاريخ و فرهنگ كشور كه منشعب از منش پهلواني است طيف وسيع تري از اخلاقيات را در خود جمع دارند كه به عنوان يك الگوي اخلاقي ورزشي ياد مي شود. بنابر پيشنهاد ميگردد مربيان و ورزشكاران پايه از ابتدا دو مقوله جسم و اخلاق را توامان سرلوحه تدريس قرار دهند تا اين ميراث گرانبها حفظ و توسعه يابد.