عنوان مقاله :
سنجش ميزان برخورداري از فضاي سبز در مناطق شهري استان فارس
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
نارنگي فرد، مهدي دانشگاه يزد , احمدي، محمود دانشگاه شهيد بهشتي تهران - دانشكده علوم زمين - گروه جغرافيا طبيعي , عبدلي، اسماعيل دانشگاه شهيد بهشتي تهران
كليدواژه :
ماهواره لندست , شاخص پوشش گياهي , طبقهبندي نظارت شده , مناطق شهري , استان فارس
چكيده فارسي :
رشد فزاينده جمعيت و شهرنشيني به همراه گسترش فيزيكي شهرها منجر به از بين رفتن محيطهاي طبيعي پيراموني شده است. با توجه به اينكه پوشش گياهي يكي از مهمترين اجزاي بومسازگان جهاني با كاركردهاي گوناگون است. بدين جهت، در اين پژوهش با هدف محاسبه وسعت درصد كيفيت پوشش گياهي شهرهاي استان فارس، از شاخص بهنجار شده پوشش گياهي (NDVI) مستخرج از سنجنده TM ماهواره لندست در سال 2010 استفاده گرديد، همچنين با خوارزميك بيشترين شباهت MLCطبقهبندي نظارت شده در محيط نرم افزار اردس مساحت كاربري پوشش گياهي (فضاي سبز) استخراج گرديد.مقايسه درصد پوشش گياهي نشان داد بيشترين ميانگين درصد شاخص پوشش گياهي مربوط به شهر سپيدان با 54 درصد و كمترين ميزان آن متعلق به شهر فيروزآباد با 49 درصد ميباشد. در كل ميانگين اين شاخص در تمامي شهرها نزديك به هم و بيشترين فراواني ميانگين 51 درصد است. در بررسي مساحت كاربري پوشش گياهي، شهر جهرم با 49/21 كيلومتر مربع بيشترين مساحت كاربري پوشش گياهي و شهر استهبان با 5 كيلومتر مربع كمترين ميزان مساحترا دارا ميباشد. همچنين شهر جهرم با 8/39 درصد نسبت پوشش گياهي به مساحت كل بيشترين ميزان و در مقابل شهر مرودشت با 8/2 درصد كمترين ميزان در ميان شهرهاي مورد مطالعه به خود اختصاص داده است. شهرهاي فسا، قير و كارزين به ترتيب با 30/5 و 24/4 درصد پس از جهرم از بيشترين ميزان درصد نسبت پوشش گياهي به مساحت كل برخوردار ميباشند. همچنين شهرهاي اقليد، نورآباد، سپيدان، كازرون، استهبان و فيروزآباد كمتر از 15 درصد نسبت پوشش گياهي به مساحت كل را به خود اختصاص دادهاند.
عنوان نشريه :
جغرافياي طبيعي چشم انداز زاگرس