بررسي سلامت زيستي جنگل‌هاي حراي خليج نايبند با استفاده از ماكروبنتوزها

هدف از اين مطالعه بررسي سلامت زيستي اكوسيستم جنگل حراي خليج نايبند توسط شاخص تنوع شانون و تعيين عوامل محيطي موثر بر توزيع و پراكنش اجتماعات ماكروبنتوز اين اكوسيستم است. نمونه­برداري از 6 ترانسكت و 18 ايستگاه در منطقه بين جذرومدي انجام گرفت. برداشت از رسوبات جهت تعيين دانه­بندي و بررسي موجودات توسط گرب ون­وين با سطح مقطع 225 سانتيمترمربع، در چهار فصل (از بهار تا زمستان 95) انجام گرفت. عوامل فيزيكي شيميايي شامل دما، شوري، اكسيژن محلول، پي­اچ، فسفات كل، نيترات، كلروفيل a و كدروت ثبت شد. در طي اين تحقيق در مجموع 60 تاكسا ماكروبنتوز از سه شاخه جانوري شناسايي گرديد. دو گروه شكم­پايان و دوكفه­اي­ها از شاخه نرم­تنان به ترتيب با غالبيت گونه­هاي Pirenella cingulata و Protapes gallus، 48% از جمعيت كل ماكروبنتوزها را تشكيل دادند. آناليز واريانس دوطرفه نشان­دهنده اختلاف معني­دار در فراواني ماكروبنتوزها در بين فصول و در ترانسكت­هاي مختلف است (P<0.05). حداكثر ميانگين فراواني كل ماكروبنتوز در منطقه نمونه­برداري دو فصل زمستان و تابستان به ترتيب با فراواني 56/5361 و 78/5584 عدد در مترمربع و حداقل ميانگين فراواني كل در فصل بهار با 56/1957 عدد در مترمربع مشاهده و ثبت گرديد. فراواني گونه­هاي سخت­پوستان و دوكفه­اي­ها متاثر از كدورت، شوري و مواد آلي كل است و توزيع و فراواني شكم­پايان با فسفات، ذرات سيلت و رس و كلروفيل a رابطه مستقيم و با ذرات ماسه و دما رابطه عكس دارد. همچنين دما فاكتور موثر و مستقيم بر فراواني و حضور پرتاران نشان داده شد. محاسبه مقادير به دست آمده از ميزان شاخص تنوع شانون با روش ارائه شده توسط Welch نشان داد كه منطقه مورد مطالعه از نظر سلامت در حد متوسط قرار دارد.