بررسي روايات نهي از رابطه زناشويي در آغاز، ميانه و پايان ماه هاي قمري، و نقد تاويل نادرست اين روايات

ضرورت توجه به سلامت جسمي و رواني فرزندان، پيش از تولد كودك آغاز مي شود. به همين جهت در روايات مختلف، توصيه هاي متعددي در اين زمينه وارد شده است؛ از جمله نهي از برقراري رابطه زناشويي در آغاز، ميانه و پايان ماه هاي قمري كه با تعابير مختلفي در سلامت رواني فرزندان تاثيرگذار معرفي شده است. اين روايات عمدتا در جوامع حديثي شيعه و گاه در جوامع حديثي اهل سنت نقل شده اند كه متن اين روايات در برخي جزئيات تفاوت هايي دارد كه بررسي سندي و دلالي اين روايات را داراي اهميت مي كند. اين پژوهش با بررسي سند و متن روايات نقل شده در جوامع حديثي شيعه و اهل سنت، مفاد كلي اين روايات را بررسي كرده و سپس برخي از برداشت هاي خاص را كه معنايي تاويلي از اين روايات ارائه كرده اند ارزيابي مي كند و به اين نتيجه مي رسد كه اين گونه تاويل ها بر پايه شواهد سست، اشتباهات فاحش و برداشت هاي نادرست از متن صريح روايات و آيات قرآن كريم صورت گرفته است و معناي صحيح اين روايات در حقيقت، همان معناي متعارفي است كه دلالت بر كراهت رابطه زناشويي در ايام ذكر شده دارد.

No abstract