مداقه اي آسيب شناسانه بر سازمان يابي فضايي و مديريت كلانشهر تهران منطبق بر رهيافت ها و رهنمودهاي منبعث از آرمان مديريت يكپارچه در كشور

فاقد عنوان لاتين

جاي شك نيست كه پايتخت،نخست شهر و كلانشهر ملي كشور،تهران،به دليل مسائل و مشكلات متعدد اجتماعي،اقتصادي،زيرساختي و زيست محيطي و از جمله سازمان فضايي؛ به مرحله بحران شديد رسيده است.در اين راستا،به نظر مي رسد؛كه به علت تفرق هاي متنوع،آنچه كه بيش از هر چيز در اين بحران شديد حائز اهميت بوده و هست،نظام مديريت حاكم بر اين شهر و عدم هدايت و كنترل سازمان فضايي اين كلانشهر آن هم منبعث از رهيافت ها و رهنمودهاي مديريت يكپارچه شهري باشد.لذا اين پژوهش به سبب اهميت موضوع با روشي توصيفي-تحليلي و به لحاظ هدف كاربردي مبتني بر مطالعات كتابخانه اي و اسنادي و در مواردي بهره گيري از مشاهدات ميداني و مصاحبه با خبرگان و با نگرشي سيستمي،تاريخ نگارانه و آينده پژوهانه به هدف آسيب شناسي سازمان يابي فضايي و مديريت كلانشهر تهران منطبق بر رهيافت ها و رهنمودهاي منبعث از آرمان مديريت يكپارچه كه اكنون در حوزه هاي متفاوت سياستگذاري و راهبردي،آرمان قابل تاكيدي محسوب مي گردد؛به پژوهش پرداخت.بر اساس يافته هاي تحقيق،كلانشهر تهران كه وارث سياست هاي تمركزگراي يك نظام بسيط متمركز نفتي است داراي تفرق هاي عملكردي،قوانين،تكثر منافع،اجتماعي،سياسي،كالبدي و فضايي و اكولوژيك مي باشد؛كه لازم است در ابتدا ضمن كاهش تفرق هاي مذكور؛سطح متناسبي از تمركززدايي سياسي و مديريتي و اقتدار لازم براي سياستگذاري،برنامه ريزي و اجرا در سطح محلي ارائه و در نهايت از مديريت يكپارچه شهري مبتني بر استقرار حكمروايي خوب شهري و بهره گيري از راهبردگزيني استفاده گردد.در انتهاي پژوهش راهكارهايي مستخرج از يافته هاي تحقيق نيز پيشنهاد گرديد.