شناسايي راهبردهاي رفتاري بازآفريني تعادل كار- زندگي: بر پايۀ تجارب زيستۀ اعضاي هيئت علمي دانشگاه

هدف: تحقيق پيش رو با هدف شناسايي راهبردهاي رفتاري بازآفريني تعادل كار- زندگي در ميان اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي دولتي شمال شرق ايران تلاش انجام شد. روش: در اين پژوهش، روش تحقيق پديدارشناسي به كار گرفته شد. جامعۀ مطالعه، آن دسته از اعضاي هيئت علمي دانشگاه فردوسي مشهد و بيرجند بودند كه داراي مرتبۀ علمي استادياري با حداقل پنج سال سابقۀ كاري يا دانشياري با حداكثر پنج سال فاصلۀ زماني از آخرين ارتقاي رتبۀ علمي بوده‌اند. انتخاب مشاركت‌كنندگان به شيوۀ هدفمند با انجام مصاحبه نيمه ساختاريافته پي گرفته شد تا در نهايت پس از اشباع داده‌ها، كافي بودن تعداد نمونه با 16 مشاركت‌كننده مشخص شد. يافته‌ها: نتايج تحليل داده‌ها به شيوۀ تحليل محتوا نشان داد كه فعاليت هاي بازآفريني تعادل كار- زندگي مشتمل بر16 مؤلفۀ رفتاري بوده و دو راهبرد فردي با عناوين «فروكاست مطالبات نقش» و «پاسخگويي دوسوگراي نقش» را در برداشته است. نتيجه‌گيري: چارچوبِ راهبردهاي بازآفريني تعادل كار- زندگي خواهد توانست بسان يك دستمايۀ عملي به اعضاي هيئت علمي دانشگاه براي به كارگيري بهترين اقدامات براي حصول تعادل كار- زندگي مبتني بر شرايط خودشان كمك كند.

this article has no abstract