ارزيابي شاخص هاي كمي و كيفي مسكن در بافت تاريخي شهر سنندج با استفاده از مدل كپ لند

فاقد عنوان لاتين

بافت تاريخي شهر سنندج هسته ي اوليه ي تشكيل دهنده اين شهر بوده و با قدمت و ارزش تاريخي بالا ، محل زندگي ساكنين بومي و قديمي مي باشد و به نوعي هويت شهر سنندج محسوب مي شود. با گذشت زمان متاسفانه محلات تاريخي دچار فرسودگي هاي كالبدي و عملكردي شدند و مسكن كه ساختار و استخوان بندي اصلي محلات را شكل مي بخشد نيز، از اين فرسودگي ها بي نصيب نمانده است. لذا پرداختن به اين مبحث و مشخص كردن وضعيت مسكن در بافت هاي تاريخي مي تواند، كمكي موثر براي برنامه ريزان شهري در جهت بهبود وضعيت و افزايش سطح رضايت مندي ساكنين اين محلات ، براي ترغيب هر چه بيشتر آنان به ماندن در اين گونه بافت ها شود. اين تحقيق از نوع توصيفي – تحليلي است. گردآوري داده ها به صورت اسنادي و با استفاده از بلوك آماري سرشماري سال 1390 انجام گرفته است؛ شاخص هاي استخرج شده شامل 16 شاخص در دو بعد كمي و كيفي هستند؛ در اين پژوهش محلات تاريخي شهر سنندج را با استفاده از مدل هاي تصميم گيري چند معياره شامل Vikor، Saw وTopsis رتبه بندي كرده در انتها چون محلات با استفاده از هر كدام از اين مدل ها رتبه واحدي نميگيرند لذا از مدل كپلند جهت رتبه بندي نهايي محلات بر اساس تفريق باخت ها و بردها استفاده شده است. و محلات در دو سطح يك و دو رتبه بندي شده اند. در اين رتبه بندي مشخص شد كه ، محلات قطارچيان ، قلعه چهارلان و آغازمان از لحاظ شاخص هاي كمي و كيفي مسكن در وضعيت بهتر و مناسب تري نسبت به ساير محلات ديگر بافت تاريخي شهر سنندج قرار گرفته و رتبه يك را به خود اختصاص داده اند.