پديد آورندگان :
محمودي، سعيده دانشگاه لرستان , ميرزايي الحسيني, محمود دانشگاه لرستان , چراغي وش, حسين دانشگاه لرستان
چكيده فارسي :
خطبه شقشقيه به عنوان يكي از مهم ترين خطبه هاي امام علي عليه السلام همواره مورد توجه پژوهشگران و محققان ادبيات قرار گرفته است و ايشان عموما با تمركز بر واحدهاي مستقل زبان و بدون در نظر گرفتن بافت موقعيتي ايراد خطبه به بررسي و كشف ابزارهاي زيباسازي اين اثر ارزشمند همت گماشته اند. تحليل گفتمان كه در واقع ادامه سبك شناسي با رويكرد تحليل سخن در سطوح فراتر از جمله است، ساختارهاي مختلف متون ادبي را با عنايت به بافت موقعيتي آن ها تحليل كرده و خارج از بافت موقعيت، آن را غيرقابل تفسير مي داند. پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي و از منظر تحليل گفتمان ادبي به بررسي ساختارهاي مختلف خطبه براساس بافت موقعيتي آن پرداخته است. نتايج نشان مي دهد كه موقعيت ايراد خطبه از قبيل انكار شايستگي هاي حضرت، اتهام كوتاهي ايشان در امر خلافت و قياس هاي غير منصفانه ايشان با خلفاي سه گانه باعث شده كه ساختارهاي مختلف خطبه نه به عنوان صرفا ابزار زيباسازي متن بلكه به عنوان ابزاري در جهت تبيين حقايق، رفع اتهامات و قياس ها، اثبات حقانيت و برتري حضرت عليه السلام و نهايتا اقناع مخاطب به خدمت گرفته شده اند.
چكيده لاتين :
The Shaqshaqiya Sermon, as one of the most important sermons preached by Imam Ali (AS), has always been the subject of growing scholarly attention. However, researchers have generally relied on separate and independent units of language, irrespective of the sermon context, to explore and unravel the linguistic tools adopted in this invaluable work. Discourse analysis, which is in fact an expansion of stylistics founded upon a speech analysis approach beyond the sentence level, analyzes various structures of literary texts with respect to their situational context, presuming that they will uninterpretable outside such a situational context. The present study, by adopting a descriptive-analytical method, seeks to explore disparate structures of the sermon based on its situational context from the perspective of the of literary discourse analysis. The results suggest that the context in which the sermon has been delivered, including the repudiation of Imam Ali’s merits, accusations against Imam’s negligence in caliphate matters and unfair analogies drawn between Imam and other three caliphs, has wield influence on its semantic implications. That is, different structures of the sermon, not only serve as a means of textual embellishment, but also as a tool of explaining the facts, refuting allegations and analogies, proving legitimacy and supremacy of the Imam Ali (AS), and ultimately convincing the reader.
