تاﺛﯿﺮ ﯾﮏ دوره آب درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺎﻧﻪ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺮﮐﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﭙﺎﺳﺘﯿﮏ دو ﻃﺮﻓﻪ

ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﺰان ﺗﻌﺎدل دﯾﻨﺎﻣﯿﮑﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﭙﺎﺳﺘﯿﮏ ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ در اﺧﺘﻼل ﮔﺎم ﺑﺮداري اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎران اﺳﺖ. ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﺄﺛﯿﺮ ﯾﮏ دوره آب درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮداﻣﻨﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺎﻧﻪ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺮﮐﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﭙﺎﺳﺘﯿﮏ دو ﻃﺮﻓﻪ ﺑﻮد. در ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻌﺪاد30 ﮐﻮدك ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﭙﺎﺳﺘﯿﮏ دو ﻃﺮﻓﻪ از ﺑﯿﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﺷﻬﺮاﺻﻔﻬﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت دردﺳﺘﺮس و ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪﻃﻮرﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دوﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﯽ )15 ﻧﻔﺮ، ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ واﻧﺤﺮاف ﻣﻌﯿﺎر ﺳﻦ 10/5±1/9ﺳﺎل، وزن 6/6 ±37/4ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم و ﻗﺪ 14/7± 129/1ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ و ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل)15 ﻧﻔﺮ، ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ و اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﯿﺎر ﺳﻦ 2/0 ± 10/6 ﺳﺎل، وزن 6/3 ±37/8 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم و ﻗﺪ 15/6 ± 129/0ﺳﺎﻧﺘﯽ-ﻣﺘﺮ(ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ.ﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﯽ6ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت آب درﻣﺎﻧﯽ 3ﺟﻠﺴﻪ در ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺪت 60دﻗﯿﻘﻪ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ،وﻟﯽ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل درﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﯽ ﻏﯿﺮ ازﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮل روزاﻧﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. داﻣﻨﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﮔﻮﻧﯿﺎﻣﺘﺮ، ﻃﻮل ﮔﺎم ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﮐﻮﻟﯿﺲ در دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از اﺟﺮاي ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت آب درﻣﺎﻧﯽ اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺷﺪ. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده آزﻣﻮن t واﺑﺴﺘﻪ و ﻣﺴﺘﻘﻞ و درﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﯽداري 0/05 ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد، ﭘﺲ از6 ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻌﻨﺎداري درﻧﻤﺮات داﻣﻨﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺎﻧﻪ و ﻃﻮل ﮔﺎم ﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﭘﯿﺶ از دوره ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت آب درﻣﺎﻧﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪ) 0/001= P(،درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﻌﻨﺎداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت آب درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻔﺼﻞ ﺷﺎﻧﻪ و ﺗﻮان ﺣﺮﮐﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﭙﺎﺳﺘﯿﮏ دو ﻃﺮﻓﻪ ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ و ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺤﯿﻂ ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮاي ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ.