بررسي رابطه بحران مالي، چرخه عمر و استرتژي هاي تجديد ساختار شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Investigate the relation of financial Distress, life cycle and restructuring Strategies of crisis companiesin Tehran Stock Exchange

امروزه استراتژي هاي تجديد ساختار شركت بعنوان يك راه حل توسط مديران ارشد اجرايي و جهت خروج شركت از بحران مطرح مي باشد.در اين راستا ضرورت بررسي تاثير اجراي اين استراتزي ها برجسته مي گردد.هدف از انجام اين مطالعه بررسي تاثير اجراي استراتژي هاي تجديد ساختار در مراحل مختلف چرخه عمر شركت هاي بحران زده مي باشد. براي اين منظور جهت انتخاب شركت هاي بحران زده از Z-score Toffler استفاده شد. 406 سال- شركت بعنوان نمونه انتخاب شدند. براي تعيين مراحل چرخه عمر شركت از مدل جريانات نقدي ديكينسون استفاده شد. براي آزمون فرضيات از مدل رگرسيون لاجيت استفاده گرديد. نتايج مقاله حاكي از اين است كه متغير Q توبين فقط با استراتژي تجديد ساختار دارايي رابطه معني دار و منفي دارد، متغير دارايي كل با استراتژ هاي تجديد ساختار مديريتي و مالي رابطه مثبت و با استراتژي تجديد ساختار دارايي رابطه منفي دارد، متغير هاي اهرم مالي و سهامداران نهادي تنها با استراتژي تجديد ساختار مالي رابطه معني دار و منفي دارند. متغير جريانات نقدي فقط با استراتژي تجديد ساختار مالي رابطه مثبت و معنا داري دارد، بين متغير بازده دارايي شركت و هر سه استراتژي تجديد ساختار رابطه اي پيدا نشد. شركت هاي مرحله رشد كمتر از برنامه تجديد ساختار دارايي استفاده مي كنند.شركت هاي مرحله تولد نسبت به شركت هاي مراحل ديگر كمتر از تجديد ساختار مديريتي استفاده مي كنند. همچنين شركت هاي مرحله افول، نسبت به واحد هاي ساير مراحل كمتر از تجديد ساختار مالي استفاده مي كنند.

Today, corporate restructuring strategies are presented as a solution by chief executives officer and in order to exit the company from the crisis. In this regard, it is necessary to examine the impact of implementing these strategies is highlighted. The purpose of this study is to investigate the effect of implementation restructuring strategies in different stages of crisis life cycle companies. For this purpose, we used Z-score Toffler to select crisis companies. 406 years - Company were selected as samples. it was used to determine the stages of the company's life cycle from Dickinson's cash flow model. The Logit regression model was used to test the hypotheses. The results of the paper suggest that Toobin's Q variable only has a significant and negative relationship with the asset restructuring strategy, the total assets variable negatively correlated with the restructuring of management and financial restructuring and with the asset restructuring strategy. Financial leverage variables and institutional shareholders only have a meaningful and negative relationship with the financial restructuring strategy. The cash flow variable only has a positive and meaningful relation with the financial restructuring strategy. There was no relation between the firm's asset return variable and all three restructuring strategies. The growth stage companies use less than the asset - restructuring plan. Birth phases are less likely to be used than restructuring management structures than in other stages. In addition, the decline stage is used as compared to other stages of financial restructuring.