ﻓﺮﺧﯽ ﯾﺰدي ﻣﻨﺎدي رﺋﺎﻟﯿﺴﻢ اﻧﻘﻼﺑﯽ در ﻋﺼﺮ ﻣﺸﺮوﻃﻪ

مكتب رئاليسم يكي از بنيادي ترين مكاتب هنري است كه در اواسط قرن نوزدهم در فرانسه ظهور كرد و به سرعت گسترش يافت. پرهيز از تخيل و الهام هاي دروني رمانتيك ها و پرداختن به واقعيت هاي عالم بيرون از اساسي ترين اصول اين مكتب بود كه شاعران، نويسندگان و هنرمندان را به سوي خويش كشاند. در ايران نيز همگام با حركت هاي مشروطه خواهان، شاعران و نويسندگان به مسائل اجتماعي و انحطاط و عقب ماندگي كشور، توجه نشان دادند. عصر مشروطه را بايد نقطه عطفي در ورود شعر به حوزه زندگي مردم و مسائل جامعه و متمايل شدن آن به واقع گرايي دانست. از ميان شاعران اين دوره، فرخي يزدي با گرايش شديد به آزادي خواهي وحمايت از كارگران وكشاورزان، به اوضاع كشور توجه نشان داد. هدف اين پژوهش نخست؛ معرفي عناصر اصلي رئاليسم در اشعار فرخي يزدي وسرانجام؛ تحليل اشعار فرخي برمبناي اصول وقواعد آن مكتب است.