پديده اسيدپاشي بر اساس تجربه قربانيان: علل و استراتژي‌ها

مقدمه: اقدام به اسيدپاشي با هدف از بين بردن ديگران صورت مي گيرد و طي سال هاي اخير روندي صعودي داشته است و در اين بين پژوهش هاي علمي راه را براي درك عميق تر اين پديده هموار مي كند. از اين رو پژوهش حاضر با هدف بررسي تجربيات اسيدپاشي از ديدگاه قربانيان صورت گرفت. روش : اين مطالعه از نوع كيفي و به روش نظريه مبنايي با رويكرد Strauss و Corbin انجام و در شروع مطالعه از نمونه گيري هدفمند و در ادامه از نمونه گيري نظري استفاده شد. طي مصاحبه نيمه ساختار يافته با 12 قرباني اسيدپاشي، اشباع در داده ها صورت گرفت. تجزيه و تحليل داده ها به روش توصيه شده توسط Strauss و Corbin و طي سه مرحله باز، محوري و انتخابي كدگذاري گرديد. يافته ها: »زخم هاي جسمي و روحي « به عنوان مقوله هسته ظهور يافت. راهبردهاي بازيابي خود، استراتژي هاي فعالانه شخصي و دوري گزيني در سطح فردي و حمايت اجتماعي و دوستان در سطح ميانه و عدم پذيرش حمايتگرانه ساختاري استخراج شد. زندگي با فرد دچار سوء مصرف مواد داراي اختلال رفتاري و نيز فقدان مهارت حل مسأله در تنش هاي بين فردي به عنوان شرايط علّي اسيدپاشي نمايان گرديد. نتيجه گيري: اسيدپاشي براي قربانيان نوعي زخم جسمي و روحي به همراه دارد و با توجه به اين كه داراي ابعاد بيماري، معلوليت و بزه ديدگي است، به كارگيري مجموعه اي از راهبردها در سطوح گوناگون را مي طلبد